Sarah (37) in Vragen van ouders
Delen onveilige situatie
Eerder heb ik al een vraag gesteld over de lastige situatie waar ik, mijn ex en mijn zoontje nu inzitten.
Ik heb afgelopen zondag een gesprek met mijn ex gevoerd, zonder aanwezigheid van ons kind. Mijn ex ging helemaal uit zijn dak, schreeuwen, zich groot maken. Ik heb het gesprek afgebroken en ben gegaan. In overleg ben ik met onze zoon van 6 wel weer thuisgekomen, op de voorwaarde dat mijn ex rustig bleef. Mijn ex was net een week op skivakantie geweest. Bij het naar bed gaan, had mijn zoontje en huilbui van 20 minuten. Ik vermoed een uiting van de spanning die voelbaar aanwezig was. Ik voelde een matras voor mezelf op zolder gelegd, maar voelde me de hele nacht onveilig door de ongeremde reacties van het gesprek die middag. In overleg met veilig thuis logeren we nu even bij mijn ouders. Mijn zoontje heeft nog geen vragen gesteld waarom we niet naar huis gaan en ook niet naar zijn vader gevraagd. Maar ik weet ook eerlijk gezegd niet waar ik goed aan doe om te vertellen. Moet ik m uitleggen dat papa en mama boos zijn op elkaar en dat we daarom bij opa en oma logeren? Ik weet het even niet, dus alle tips en adviezen zijn welkom
Hoi Sarah,
Bedankt voor je berichtje hier op het forum, ik weet zeker dat andere ouders en kinderen hier ook wat aan zullen hebben. Wat een moeilijke situatie is het waar jullie in zitten, ik kan me voorstellen dat dat erg beklemmend is. Om te beginnen is het heel erg goed dat je zo snel al de knoop hebt doorgehakt en besloten hebt om voor jou en je zoontje te kiezen, dat is zo belangrijk! Zelf heb ik ook te maken gehad met huiselijk geweld, en vooral bewust toen ik 15-16-17-18 jaar was. Ik woonde vooral bij mijn moeder. Mijn stiefvader kwam bij ons intrekken, wat aanvankelijk leuk was en gezellig. Tot op een gegeven moment de game- en drankverslavingen om de hoek kwamen kijken. Hij werd steeds agressiever tegen mijn moeder, en zij is toen verzeild geraakt in een web van leugens en manipulatieve spelletjes. Er waren perioden dat het rustiger was, maar er waren ook maanden dat er iedere avond geschreeuw was. Dit ging zo voor een aantal jaar zo door, tot ik op een gegeven moment genoeg had. Ik ben steeds vaker naar beneden gegaan omdat ik het gevoel had dat ik voor mijn moeder op moest komen, vooral wanneer het vanaf boven klonk of er echt dingen uit de hand gingen lopen. Ik pakte dan ook de volle laag van mijn stiefvader zijn agressiviteit mee. Voordat ik aan mijn eindexamens vwo begon, heb ik er zelf voor gekozen om in ieder geval die periode bij mijn vader te gaan wonen. Dat gaf me heel veel rust, maar ik had het veel eerder moeten doen.
Mijn moeder heeft destijds niet voor mij, m’n broertje en zusje gekozen, en dat is iets wat ik haar nog steeds kwalijk neem. Als ze op tijd uit het oneindige web van ellende was gekropen, was er een hoop gedoe achterwege gelaten. En had ik zelf niet de moeilijke keuze moeten maken om mijn moeder, broertje en zusje achter te laten in die situatie. Wat ik jou kan meegeven, is dat wat je nu doet erg goed is. Probeer je zoon de situatie uit te leggen zoals een kind van 6 dat zou begrijpen. Probeer ook, hoe moeilijk ook, zo neutraal mogelijk te blijven in de mening tegenover je ex. Ik denk dat communicatie echt heel erg belangrijk is daarin. En als je zoon weer terug gaat naar zijn vader, zorg dat alsjeblieft dat je kan garanderen dat hij veilig is. Is dat niet het geval, dan moet je hem beschermen met alle maatregelingen van dien.
Ik hoop dat dit je een beetje inzicht geeft, heel veel succes met deze moeilijke situatie.
Veel liefs,
Daniëlle
Haii Sarah,
Wat een heftig bericht. Ik vind het dapper dat je dit hier durft te vragen en te vertellen.
Ik heb vroeger ook in zo’n soort situatie gezeten, 2x zelfs. Mijn moeder is namelijk in een blijf van mijn lijf huis terecht gekomen toen ze ging scheiden van mijn vader. Ik was toen een half jaar dus weet hier niets vanaf. We hebben daar ongeveer een half jaar gezeten dus mijn eerste verjaardag was ook daar. Toen zijn we in een flatje terecht gekomen.
Mijn moeder ontmoette toen een man waarmee ze ging samen wonen in ons huis. Ze ging ook met hem trouwen en kreeg een tweeling, mijn zusjes. Het leek allemaal leuk tot dat er huiselijk geweld plaats vond. De politie is meerdere malen gekomen en heeft hem 2 x opgepakt. Beide keren moesten wij uit ons huis bij familie logeren voor onze veiligheid, maar ook voor rust. Ik was toen 5 jaar. Mijn moeder heeft nooit uitgelegd wat er aan de hand was, maar ik wist het wel. Mijn oudste zus heeft mij wel gerust weten te stellen en een beetje verteld hoe alles ging verlopen. Ik merkte, ook al was ik pas 5, dat ik het fijn vond om te weten wat ons te wachten stond. De precieze details hoefde ik niet te weten, maar meer alleen hoe alles ging verlopen. Het hielp niet dat ik precies wist wat er aan de hand was, omdat ik het meerdere malen had gezien, maar alleen het verloop hielp mij om rustiger te worden in zo’n stressvolle situatie.
Mijn tip hierin is dus ook je zoontje proberen te vertellen hoe alles nu verder gaat. Je kan dus vertellen dat het tussen papa en mama niet zo goed gaat en dat jullie bij opa en oma logeren voor een tijdje. Het is wel belangrijk dat je niet negatief gaat praten over je ex, want een vader-zoon relatie is toch echt wel hecht. Ik merkte dat ik het heel moeilijk/vervelend vond als mijn moeder negatief praatte over mijn vader en andersom. Ik zou probeer te zeggen dat je voor de rust zit bij opa en oma, terwijl mama en papa proberen te praten met elkaar. Het is waarschijnlijk voor hem nog niet heel goed te begrijpen, maar het is wel fijn voor hem als hij een beetje weet waar hij aan toe is. Ik merkte dat ik dit heel fijn vond toen, vooral omdat het al zo’n moeilijke situatie is voor hem door alle veranderingen.
Ik hoop dat ik je hiermee geholpen heb. Je kan altijd meer vragen stellen.
Voor nu wil ik je heel veel sterkte wensen met deze situatie. Het is een hele moeilijke voor iedereen!!
Liefs, Jaimy 🙂