Floor (42) in Vragen van ouders
Co-ouderschap
Hoi, ik ben een moeder van 2 jongens in de leeftijd van 9 en 12 jaar. Ik ben 4,5 jaar geleden gescheiden en heb destijds het besluit genomen om te scheiden. De relatie met mijn ex man is niet zo best. Er zit nog altijd een wrok. We hebben 4,5 jaar geleden in samenspraak voor co-ouderschap gekozen, 40% bij mijn ex man en 60% bij mij. Een paar maanden geleden kwamen mijn zoontjes terug van mijn ex-en toen begonnen ze er over om meer bij mijn ex man te willen gaan wonen of zelfs helemaal. We hebben het erover gehad en hebben het laten rusten. Mijn ex man is sinds de scheiding heel erg manipulatief en koopt zijn liefde met grote cadeau’s, PlayStation en Nintendo switch etc. Ze krijgen echt alles. Een hele andere opvoeding dan dat ze hier krijgen. Ik dacht altijd dat als ik goed en met heel veel liefde voor mijn kinderen zou zorgen dat dat voldoende zou zijn,maar nu twijfel ik en ben ik onzeker…
Afgelopen zaterdag kwamen mijn kinderen terug van mijn ex man en waren ze erg opstandig en fel tegen mij. Zij wilde in de bij mijn ex man wonen met als reden dat ze daar alles zouden hebben en het speelgoed niet mee mochten meenemen naar mij toe. Er werd mij door de kinderen vanalles naar mijn hoofd geslingerd. Erg hard en pijnlijk om te ervaren. Maar zeker niet afkomstig van hunzelf.
Hoe nu verder… weet me eigenlijk geen raad…. kan mijn oudste zoon echt al kiezen om bij mijn ex te gaan wonen?
Hoi Floor, wat fijn dat je je verhaal wil delen en wat een rotsituatie zit jij in..
Toen mijn ouders gingen scheiden hebben ze samen besproken hoe ze onze opvoeding zouden gaan doen, zodat er geen onduidelijkheid zou ontstaan bij mij en mijn broertje. Dat was voor ons heel fijn. Kleine dingetjes waren wel anders hoor. Bij mijn vader had ik bijvoorbeeld wel een televisie op mijn slaapkamer, dat mocht bij mijn moeder niet.
Ook praatte mijn moeder wel eens negatief over mijn vader, dat was best lastig, maar het heeft mij en mijn broertje nooit een kant doen kiezen.
Mijn ouders hebben er samen voor gekozen om twee kinderen te krijgen, dus ze moesten er toen zelf voor opdraaien vonden ze. In lees in jouw verhaal dat jij er ook zo over denkt.
De periode waarin we nu zitten (veel binnen zitten en weinig ander vermaak) is een mogelijke verklaring voor het gedrag van jouw zoons. Als ze bij je ex meer te doen hebben, is dat misschien wat aantrekkelijker voor ze. Je zou met je ex en je kinderen kunnen overleggen of je nu misschien 40% de kinderen neemt, en 60% bij je ex, totdat de scholen weer open gaan.
Jouw oudste zoon kan niet bepalen waar hij gaat wonen, hij kan alleen wel een voorkeur uitspreken. Je kan praten met je zoon en
voorzichtig uitleggen wat jij daarvan vindt. Dat je zijn keuze zou accepteren, maar dat het huis dan wel leeg wordt.
Mijn advies is ook nog eens met je ex proberen te praten. Voor een kind is namelijk echt niets vervelender dan in het midden staan, daar moet je ex het toch wel mee eens zijn.
Ik hoop heel erg dat je eruit komt met jouw zoons en je ex. Je kinderen liefde geven is in ieder geval de beste eerste stap.
Liefs Anne
Lieve Floor,
Dankjewel dat je naar ons forum bent gekomen om te vragen om advies.
Het is natuurlijk een van de moeilijkste taken die er is, een goede ouder zijn. Zeker in een ‘gebroken’ gezin. Het is niet altijd mogelijk om mee te kijken wat er bij andere partner thuis wordt gezegd en besproken.
Toen mijn ouders gingen scheiden was er een soort van oorlogje tussen hen gaande, de een wilde me graag omkopen en de andere praatte zeer slecht over de ander. Zo waren er allebei manier om mij van mijn wijs te brengen. Of in ieder geval waren ze aan het uitvechten wie de beste ouder was of zoiets, denk ik..
Dit is ze nooit gelukt, ik heb nog contact met beide ouders.
Wat ik probeer te zeggen is het enige wat je altijd kan doen is liefde geven, en zoals ik hierboven lees, is dat precies wat je doet. Ook in scheidingen werkte voor mij als kind in fases, ik moest soms zelf ook ontdekken dat ik mijn moeder eigenlijk ontzettend ging missen als ik 3 weken bij mijn vader was.
Ook je kinderen zullen ontdekken dat materiële liefde alleen niet genoeg zal zijn, dit kost misschien tijd. Ik weet in ieder geval zeker dat liefde geven, aan het einde van de rit, altijd superieur is aan een tas vol met mooie spullen.
Het enige wat ik dus wil zeggen is blijf doen wat je doet en vertrouw op je eigen gevoel, meer kan je volgens mij niet zien.
Ik kan niks inhoudelijks zeggen over of jouw oudste zoon inderdaad helemaal zelf mag kiezen omdat ik die kennis niet heb, er is vast een van mijn collega’s die in een ander bericht nog op dat onderwerp zal toelichten.
Ik hoop dat ik je in ieder geval een beetje positieve energie heb kunnen geven, je klinkt mij als een top moeder die de juiste dingen wil voor haar kinderen.
Liefs Joost