Hedy (37) in Vragen van ouders
Bang voor reactie
Mijn zoon van 9 jaar wil niet meer naar zijn vader, omdat zijn vader o.a. negatief over mij praat en hij mocht laatst niet meer appen met mij. Mijn zoon durft het niet te vertellen, want hij is bang dat zijn vader boos wordt. En ik als moeder…om eerlijk te zijn, durf ik het ook niet te vertellen. Bang voor zijn reactie.
Beste Hedy,
Bedankt voor je bericht op het forum, wat fijn dat je ons gevonden hebt om jullie verhaal te delen! Wat een ingewikkelde en vervelende situatie zeg. Ik kan me goed voorstellen dat je zoontje het zó naar vindt dat zijn vader negatief over jou praat en dat hij niet met jou mocht appen, dat hij liever niet meer naar zijn vader wil. En wat lastig dat jullie dit beide niet durven te vertellen, vanwege angst voor zijn reactie.
Ik geloof dat ik zelf iets heb meegemaakt wat een beetje anders is, maar toch ook wel vergelijkbaar, en ik hoop dat het helpt als ik dit met je deel. In de eerste periode na de scheiding deed mijn vader ook regelmatig vervelende dingen, zoals negatief over mijn moeder praten en ander onverantwoordelijk gedrag zoals mij meenemen naar de kroeg terwijl hij redelijk wat dronk. Ik durfde daar zelf inderdaad ook niet wat van te zeggen omdat hij vaak best wel boos kon worden. Mijn moeder had het weleens geprobeerd maar dat liep vaak helemaal niet goed af, waardoor zij het ook liever niet meer deed. Nu had ik zelf niet zozeer dat ik niet meer naar mijn vader wilde (ik gaf hem oneindig veel nieuwe kansen, was ook nog wat jonger), maar mijn moeder twijfelde wel regelmatig of het wel goed was om mij te laten gaan. Toch vond ze het ook heel belangrijk dat ik toch mijn vader bleef zien en dat heeft gemaakt dat ze toch geprobeerd heeft de situatie te veranderen. Ze heeft er uiteindelijk voor gekozen met mijn oma, de moeder van mijn vader, te spreken (ondanks dat hun band niet zo goed was) en zij heeft vervolgens met mijn vader gepraat. Dit was ook ingewikkeld maar werkte wel een stuk beter, van haar kon hij het denk ik beter hebben? Of had hij misschien meer het gevoel dat zij het beste met hem voor had?
Achteraf ben ik heel dankbaar dat mijn moeder mij niet bij mijn vader heeft weggehouden, hoewel ik het door sommige dingen ook heel goed had kunnen snappen als ze dit wel gedaan had, maar dat ze zich heeft ingezet voor mij om de situatie te veranderen zodat ik kon blijven gaan. Ik vind het, ondanks dat hij vervelende dingen heeft gedaan en nog weleens doet, toch fijn dat we nu nog redelijk contact hebben. Zou het bij jullie ook nog mogelijk zijn om eens te kijken of er iets veranderd kan worden zodat je zoontje misschien wel weer wil gaan? Misschien ook door er iemand anders bij om hulp te vragen, die misschien een andere band heeft met vader?
Ik hoop dat je hier iets aan hebt en wens jou en je zoontje in ieder geval veel succes!
Liefs,
Lotte
Beste Hedy,
Wat fijn dat je het ouder forum van Villa Pinedo hebt gevonden en hier je verhaal durft te delen.
Ten eerste wil ik met u delen dat ik erg blij ben om te lezen dat uw zoon zijn mening met u durft te delen. Ik hoop dat u de situatie met hem kunt bespreken en hem kunt betrekken bij de beslissingen die worden gemaakt. Uit ervaring kan ik delen dat het fijn is als kind om betrokken te worden en je mening te mogen uitspreken.
Als kind van gescheiden ouders herken ik mij in uw verhaal. Mijn ouders zijn recent gescheiden en o.a. omdat mijn moeder negatief blijft praten over mijn vader en zijn nieuwe vriendin heb ik besloten dat ik op dit moment afstand nodig heb en liever niet bij haar thuis kom. Ik herken mij goed in de angst voor boosheid. Toen ik met mijn moeder een gesprek probeerde aan te gaan over mijn gevoel en het feit dat ik afstand wilde kreeg ik inderdaad een met boosheid en onmacht gevulde reactie terug. Uiteindelijk heb ik besloten naar haar te schrijven dat ik op dit moment niet in staat ben om contact te hebben met haar en dat ik rust nodig heb door afstand te nemen. Dit met als doel dat we in de toekomst wel weer contact kunnen hebben. Door het op te schrijven kwam het beter binnen bij haar. Ik begrijp goed dat ik 20 ben en dit anders is voor uw kind van 9 jaar oud.
Om de afspraken rond de omgangsregelingen te veranderen zou een gesprek met de vader van uw zoon de eerste stap zijn. Wat rot om te horen dat, naast uw zoon, ook u bang bent voor de reactie van de vader als u een gesprek aan zou gaan. Misschien is het fijn om (samen met uw zoon) een brief te schrijven vanuit het belang van uw zoon, waarin u duidelijk aan geeft waar de problemen liggen voor uw zoon. Mocht dit niet een optie zijn en u er samen niet uit komt, dan is het misschien prettig om een mediator in te schakelen om op deze manier toch uit te leggen hoe uw zoon zich voelt.
Daarnaast wil ik u graag meegeven dat wanneer kinderen en ouders van elkaar gescheiden worden, zij in ieder geval recht hebben op regelmatig contact. Tenzij dit niet in het belang is van het kind. (https://www.kinderrechten.nl/kinderrechten-vw/artikel-9-scheiding-kind-van-ouders/ ). Uw zoon mag u dus altijd whatsappen of contact met u (of uw partner) zoeken.
Tot slot wil ik u graag wijzen op de online training die Villa Pinedo heeft voor ouders. Deze online training bestaat uit 6 (apart van elkaar aan te schaffen) modules: Het Gesprek, Veranderingen, Communicatie, Loyaliteit, Nieuwe Partners en Rechten. Wellicht dat dit u handvatten biedt om uzelf en uw zoon (en eventueel zijn vader) zo goed mogelijk te begeleiden tijdens en na het scheidingsproces.
Ik hoop dat u iets aan mijn berichtje heeft. Mocht u verder nog vragen hebben of mocht u willen delen hoe het verder verloopt dan hoor ik graag van u.
Liefs,
Rosa