Onzichtbare pijn
Loes, 21 jaar
Reacties (2)
meer dan 8 jaar geleden
Lieve Loes,
Bedankt voor je berichtje op het forum. Toen ik door je berichtje heen las, merkte ik dat het mij persoonlijk raakte, omdat ik precies hetzelfde heb. Ik heb zelf ook het gevoel niet echt ene band te hebben met mij moeder, waardoor ik precies die pijn met me meedraag. Ik heb gemerkt dat ik er in mijn onderbewustzijn erg veel mee bezig ben en hier erg vermoeid van raak.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik erg veel verschil van mijn moeder, in hoe wij denken en in het leven staan. Dit is de reden dat ik niet meer probeer om een goede band met haar op te bouwen. In plaats hiervan, probeer ik haar te accepteren zoals zij is en haar te ''vergeven'' voor wat ik vanuit haar gemist heb. Ik denk dat dit de beste manier is om om te gaan met ouders die veel van ons afwijken en anders in het leven staan.
Het is trouwens ook niet meer dan normaal dat mensen anders omgaan met de situatie en hierdoor anders in het leven staan, waardoor sommige ouder-kind relaties zo moeilijk kunnen verlopen.
Mijn tip is dus om vooral objectief te blijven en te proberen om je moeder te accepteren zoals zij is, in plaats van heel veel moeite te doen om een goede band met haar te bouwen. Ik denk dat een goede band wel komt, nadat wij als kinderen onze ouders hebben geaccepteerd zoals ze zijn.
Ik hoop dat ik niet belerend overkom, maar je verhaal raakte een gevoelige snaar en een onderwerp waar ik ook nog steeds in zit. Hopelijk kan mijn berichtje je verder helpen om anders te kijken naar de relatie met je moeder. Mocht je behoefte hebben om vaker een op een verhalen uit te wisselen over dit onderwerp, dan zou je je kunnen aanmelden voor een Buddy. De kans is dan heel groot dat jij aan mij gematcht word! Als je het leuk lijkt kun je naar mij verwijzen. :) Je kunt je aanmelden via www.villapinedo.nl/buddy
Heel veel liefs en succes,
Mehtab
meer dan 8 jaar geleden
Hee Loes,
Ik weet precies hoe je je voelt. Ik heb ook niet echt een band met mijn vader. Niet zo sterk als met me moeder. Het voelt inderdaad alsof je heel erg alleen bent. En alsof je ook alles alleen moet doen. Heb je weleens geprobeerd te praten erover met je moeder? Dat je het moeilijk vind hoe het nu gaat en dat je graag steun zou willen van haar. Ik ben door de scheiding van mijn ouders in een burn out geraakt. Dus al voel je nu oververmoeid moet je goed naar jezelf luisteren en jezelf goed de rust gunnen en aan de bel trekken als het niet goed gaat. Ik leef heel erg met je mee,
Liefs Maaike
0
0