Mama van 2 (35) in Vragen van ouders
Nu al wennen of pas later?
Op dit moment zitten wij midden in de scheiding. We wonen nog bij elkaar in 1 huis en dat gaat redelijk goed. Alleen nu verschillen de papa en ik van mening om nu al dingen te veranderen zodat de kinderen alvast zouden kunnen wennen aan de nieuwe situatie van 2 huizen. Is het voor de kinderen (6 en 2) wenselijk dat ze nu al moeten wennen? In de praktijk betekent dit dat papa een aantal avonden niet thuis komt voor het eten/naar bed brengen. Ik heb hier moeite mee omdat papa 6 dagen werkt en daardoor de kinderen überhaupt alleen maar ziet tijdens het ontbijt en het avondeten. Ik ben er wel van overtuigd dat wij als ouders juist nu ook goed voor ons zelf moeten zorgen om het geen vechtscheiding te laten worden (dat is nu ook niet aan de orde). Dus ook tijd voor ons zelf nodig. Alleen vind ik het erg lastig om in te schatten wat op dit punt goed is voor de kinderen omdat ze, gezien hun leeftijden, hier nog niet veel zelf over kunnen vertellen (wel de oudste, maar niet de jongste). Band met beide ouders is goed.
Lieve ouder, dankjewel voor je berichtje op het forum. Ik vind het heel fijn om te lezen dat je hier al zo mee bezig bent en het beste voor de kinderen wilt. Vooral omdat ik zelf heb ervaren dat ouders soms door de scheiding dingen kunnen besluiten/doen waarbij zij niet altijd goed nadenken over hoe dit voor hun kinderen zal zijn. Ik ben het helemaal met je eens dat het goed is om juist nu ook goed voor jullie zelf te zorgen. Mijn ouders bespraken vooral zaken met elkaar vanuit de positie ‘ex-partners’ in plaats van de positie ‘ouders’, waardoor er veel conflicten ontstonden en zij uiteindelijk niet meer communiceerden als mijn ouders, maar als tegenstanders van elkaar. Daarom zal ik overleggen over wat goed is voor de kinderen (los van alle redenen om te scheiden van elkaar als partners) altijd blijven aanmoedigen :-).
Ik begrijp je vraag heel goed en snap ook dat deze lastig is. De kinderen verschillen wat in leeftijd en jullie als ouders ook in mening, dus het is al gauw moeilijk om te bedenken in zo’n situatie wat goed voor ze is. Er zal een hoop gaan veranderen, dat is bij een scheiding vaak een feit. Voor mij kwamen al deze veranderingen heel plots. Ik werd nooit betrokken in ruzies/onenigheden tijdens het huwelijk van mijn ouders (was daar denk ik ook nog te jong voor) waardoor de scheiding echt als een enorme (negatieve) verassing kwam. Vanuit mijn ervaring kan ik zeggen dat ik het fijn had gevonden als ik er enigszins op was voorbereid. Het is nooit fijn voor een kind als de ouder van het ene op het andere moment niet meer in je huis woont, maar aan de andere kant is onduidelijkheid ook niet prettig.
Vooral met jullie oudste kindje zou ik aanraden om te praten over wat hij/zij kan gaan verwachten (ik vind het lastig om dat in te schatten voor een kindje van 2, maar misschien is dit ook mogelijk in kindertaal of met knuffels het naspelen?). Dan hoeft er misschien nog niet eens van alles direct te veranderen, maar dan weten jullie kindjes wel dat papa en mama straks apart van elkaar wonen en dat ze twee slaapkamertjes krijgen. Als jullie merken dat ze een beetje begrijpen wat jullie zeggen, zouden jullie misschien geleidelijk aan af en toe de kinderen laten wennen aan één ouder thuis en de andere ouder ergens anders (bijvoorbeeld met naar bed brengen). Ik had het fijn gevonden als kind als ik voorbereid was op wat er ging komen (bijvoorbeeld door middel van een kalender bijhouden wanneer ik papa zal zien en wanneer ik mama zal zien) en ik een beetje kon wennen in plaats van gelijk allemaal nieuwe veranderingen in één klap. Ik had het ook fijn gevonden dat er überhaupt met mij werd gecommuniceerd ondanks mijn leeftijd, natuurlijk niet over volwassen dingen maar wel over welke dingetjes er veranderen. Ik heb een keer met mijn moeder een tekening gemaakt over de voor- en nadelen van verhuizen bijvoorbeeld, zoiets samen doen vond ik heel fijn.
Zoals Misha hieronder ook al schrijft, zou ik zeker ook een kijkje nemen op de website van de online training. Hierin krijg je nog meer tips van kinderen en experts over hoe je het gesprek aan kunt gaan met de kinderen en hoe je ze kunt voorbereiden op en begeleiden met alle veranderingen.
Ik wens jullie het allerbeste. Mocht je nog een vraag hebben, dan ben je natuurlijk altijd opnieuw welkom op het forum.
Liefs,
Demi
Hoi lieve ouder,
Wat fijn dat u deze vraag hier stelt! En super goed om te zien dat u zo na denkt over wat het voor uw kinderen betekend. Ik begrijp heel goed dat u twijfelt of de kinderen er nu al aan moeten wennen. Zelf kan ik me niet goed voor me halen hoe het voelde om hier aan te wennen. Ik was 10 en mijn broertje was 5 toen mijn ouders gingen scheiden. Voor mij is het altijd heel normaal geweest. Dit kwam onder andere ook doordat mijn ouders geen maakte en alles goed samen besproken. Hierdoor heb ik nooit tussen ze in gestaan. Ik denk dat ik de scheiding hierdoor nooit als iets ergs heb ervaren. Ik wende snel aan de situatie en doordat ik gewend ben om 1 van mijn ouders niet om me heen te hebben heb ik het idee dat ik ze veel minder snel mis. Voor het nu al wennen heb ik 2 gedachtes, aan de ene kant is het fijn als de kinderen langzamerhand weten hoe het wordt. Aan de andere kant is het ook fijn om de laatste tijd met beide ouders te kunnen door brengen. Hier heb ik dus geen goed advies over.
Wist je dat we een online training hebben? Deze bestaat uit 6 hoofdstukken die je door de scheiding heen helpen. De hoofdstukken bestaan uit verschillende onderwerpen, zoals het gesprek en veranderingen. In de training zijn jongeren aan het woord en vertellen zij hun ervaring en geven ze tips over het onderwerp. Ook verteld Kindtherapeut Marsha Pinedo over het belang van het onderwerp. Neem maar eens een kijkje op https://training.villapinedo.nl/
Ik hoop dat u hier wat aan heeft.
Liefs van Misha