Kindvriendelijk scheiden volgens Floor (21)

“Heel eerlijk gezegd vind ik het moeilijk dat rechters tijdens een kindverhoor in toga zitten en zich formeel opstellen. Dat kan écht niet!”

11 september is het de Dag van de Scheiding. Ik vind het bijzonder en heel fijn dat deze dag bestaat. Ik denk dat het goed is dat men er op deze manier weer even bij stil kan staan dat het helaas heel veel kinderen aangaat. Dat er 70.000 kinderen per jaar te horen krijgen dat hun ouders gaan scheiden. Veel van (de ouders van) deze kinderen gaan een proces via de rechtbank in. Wij, Villa Pinedo, willen rechtbanken in Nederland wijzen op het feit dat dit proces voor kinderen echt heel intimiderend en naar kan zijn en we zijn er tegelijkertijd ook van overtuigd dat er eenvoudige veranderingen kunnen plaatsvinden die het proces voor kinderen meer draagbaar maken.

Kinderen, vanaf twaalf jaar, ontvangen een brief van de Rechtbank waarin zij worden uitgenodigd om op gesprek te komen. Het gesprek wordt tegenwoordig helaas nog vaak ‘kinderverhoor’ genoemd, maar hoe intimiderend klinkt een ‘verhoor’, en hoe eenvoudig is dit te veranderen naar ‘gesprek’? Daarnaast is de rechtbank als gebouw ook niet de meest gezellige plek. Ik begrijp dat het voor een rechter niet anders kan dan dat het gesprek daar plaatsvindt, maar ik zou dan willen vragen om er even bij stil te staan wat het voor een kind betekent om daar naartoe te moeten komen. Het is voor een kind een hele opgave om naar de rechtbank toe komen, en door detectiepoortjes en langs kille muren naar een kamertje te gaan waar een rechter, vaak in toga, op hem of haar zit te wachten. Besef als kinderrechter dat het niet niks is, dat een kind gespannen is en geen idee heeft van wat hij of zij daar precies komt doen. Wat wordt er verwacht? Wat zeg ik wel en is de kinderrechter daar speciaal voor mij? Ook het moment van het gesprek, vaak vlak voor de zitting waarin de uitspraak wordt gedaan, vind ik echt wel vreemd. Hoe kun je je als kind serieus genomen voelen als je een gesprek van tien minuten krijgt, een half uurtje voor de zitting. Heb je dan het gevoel dat het door jou vertelde verhaal in het gesprek nog meegenomen wordt in de uitspraak? Wat daar nog bij komt is dat de kinderrechter die het gesprek voert met het kind, vaak een heel andere rechter is dan degene die de uiteindelijke uitspraak doet. Ik begrijp dat de rechtbank een procedure voor kinderen ingang heeft gezet, dat de kinderen op deze manier ook hun verhaal kunnen komen doen. Maar het lijkt nu alsof het meer voor de vorm gebeurt, dan dat er werkelijk aandacht geschonken wordt aan het kind.

Ik ben echt heel erg blij dat de rechtbank aandacht schenkt aan het proces voor het kind, en ik denk dat er nog eens goed moet worden nagedacht waarom dit proces ook alweer precies in werking is gesteld. Als het echt gaat om het verhaal van de kinderen, dan moet daar nog maar is even goed naar gekeken worden. Want zeg nou zelf, dit is toch niks voor kinderen? Dat je ouders gaan scheiden is één, maar dat je als kind vervolgens zo’n proces ingedreven wordt, waar meer uit jou gehaald wordt dan dat er voor jou ingestopt wordt, dat lijkt mij toch niet helemaal de bedoeling..

Laten we daarom, samen met de rechtbanken in Nederland, kijken hoe we dit proces zo kindvriendelijk mogelijk kunnen maken.

Floor (21)

Bekijk ook het filmpje van Floor