Susan (32) in Vragen van ouders
Beperken contact vader
Mijn ex is een verborgen narcist. In de ogen van de kinderen is hij geweldig en is het daar super leuk want ze mogen en krijgen daar alles. Mijn oudste dochter van 8 vroeg van de week of ze even langs mocht (buiten de omgang regeling om) ze kijkt me met hoopvolle ogen aan. Ik wil helemaal niet dat ze gaat want ik doe en ook hem plezier terwijl ik al een jaar bezig ben met ouderschaps plan via mediator wat hij steeds maar weet te rekken. En hij heeft emotioneel slechte invloed. Dit merk ik ook aan de oudste. Maar ik wil niet dat de oudste het gevoel krijgt dat ik haar het contact met haar vader beperk. Maar ik kan haar toch ook niet uitleggen waarom ik het niet wil. En inderdaad met het terug komen weer belast met dingen die voor volwassenen zijn. En papa vond het niet leuk dat me zusje niet mee mocht en waarom is dat eigenlijk en waarom reageer jij niet als papa je berichtje stuurt!!
Met dit soort dingen komt ze regelmatig terug. Ik wil haar daar zo veel mogelijk tegen beschermen en voelt beiden niet goed. Wel laten gaan of niet laten gaan.
Dag Susan,
Wat fijn dat je ons forum hebt gevonden en dat je jouw vraag stelt. Tijdens het lezen van jouw verhaal herkende ik heel veel stukken, dus vandaar mijn reactie.
Zelf ben ik al sinds mijn eerste levensjaar kind van gescheiden ouders en ik heb een vader met trekken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dit is (vooral als kind zijnde) super moeilijk om mee om te gaan. Voordat ik in de puberteit kwam was ik me hier natuurlijk nog niet zo heel bewust van, maar dat besef kwam later des te harder aan. De situatie die jij nu beschrijft over jouw dochter en haar vader komt heel erg overeen met de situatie waar mijn halfbroertje, ex-stiefmoeder en vader nu in verkeren. Mijn vader is een aantal jaar geleden gescheiden van mijn stiefmoeder en heeft haar daarom met mijn twee halfbroertjes achter gelaten. Mijn jongste halfbroertje (14) gaat als enige nog naar onze vader toe. Hij doet dat ook met veel plezier. Ook hij mag alles daar (een beetje alcohol drinken af en toe, laat opblijven, lang buiten blijven rondhangen en oneindig gamen) en dat is bij zijn moeder nu eenmaal anders. Onze vader heeft altijd al slecht gepraat over mijn moeder en ook over mijn halfbroertje zijn moeder. Dat gebeurt nu ook nog steeds. Ondertussen zit mijn stiefmoeder in hetzelfde dubio als jij; ze wil eigenlijk niet dat mijn halfbroertje nog naar hem toe gaat, maar kan hem gewoonweg niet verbieden. Met pijn in haar hart laat ze mijn halfbroertje naar onze vader gaan wanneer hij dat wil. Ze kiest ervoor om het los te laten. Wij weten inmiddels allemaal hoe mijn vader is, maar mijn halfbroertje wil of kan dat op dit moment nog niet zien. Het heeft geen nut om het hem duidelijk proberen te maken, want dan hebben we een grote kans dat we hem juist van ons wegduwen. Een kind is van nature loyaal aan beide ouders, dus hem voor een keuze zetten kan gewoon niet. Mijn stiefmoeder zegt daarom altijd heel mooi: “Het enige wat ik kan doen, is hem alle liefde geven die ik voor hem voel.” – en dat is dus ook wat ze doet. Ondanks dat het haar nog steeds veel pijn en verdriet doet om mijn halfbroertje te laten gaan, doet ze het wel. Het is belangrijker om hem geliefd te laten voelen dan hem op te leggen welke keuzes hij moet maken. Het is ontzettend moeilijk, maar het is wel het enige wat je kan doen als ouder (en in mijn geval als zus). Op die manier hou je je kind denk ik dichter bij je, dan wanneer je meegaat in het ‘spel’ van je ex-partner.
Nu wil ik niet zeggen dat dit betekent dat jij er ook zo mee om moet gaan. Ik denk dat niemand dat voor je kan bepalen, behalve jij zelf. Maar wat ik met mijn verhaal wil vertellen is dat het echt belangrijk is om altijd naar de wensen van je dochter te luisteren en er onvoorwaardelijk voor je dochter te zijn. Als haar vader hetzelfde is als mijn vader, zal ze misschien in de toekomst ook pijn en verdriet door hem krijgen, maar dat is wel een proces waar ze dan zelf doorheen gaat. Het is voor haar zó fijn als in elk geval één ouder er onvoorwaardelijk is, alle liefde geeft en niet negatief praat over de andere ouder. Mijn advies is dan ook om de ‘volwassene’ te zijn in deze situatie en de focus meer te leggen op jouw dochter en haar geluk, dan op alle meningsverschillen tussen jou en je ex-partner.
Ik hoop dat je hieruit komt en dat je iets kan met mijn ervaring op dit gebied. Succes en sterkte aan jou.
Veel liefs,
Nikki
Hoi Susan! Wat goed dat je het forum hebt gevonden 🙂
Als ik je berichtje lees zie ik dat de situatie veel met je doet. Zelf zijn mijn ouders gescheiden toen ik net zo oud was als jouw oudste dochter. Alhoewel mijn ouders nooit in mijn bijzijn ruzie hebben gemaakt, voelde ik als kind de situatie haarfijn aan. Je krijgt als kind veel meer mee van de scheiden dan ouders vaak denken. Ik kan me goed voorstellen dat je je zorgen maakt over de volwassen zaken die je kinderen meekrijgen. Scheiden en alles daarom heen hoort namelijk niet de taak te zijn van kinderen. Misschien kun je aan je kinderen vertellen dat ze zich hier geen zorgen over hoeven te maken en dat dit dingen zijn die jij en hun vader samen gaan oplossen. Villa Pinedo heeft een mooie brief geschreven aan kinderen van gescheiden ouders. Hierin wordt dit ook uitgelegd. Misschien kun je dit ze laten lezen?
Je vindt hem hier: https://www.villapinedo.nl/open-brieven/
Verder moet ik je eerlijk bekennen dat deze zin mij best een beetje raakt; ” Ik wil helemaal niet dat ze gaat want ik doe en ook hem plezier” . Ik snap dat het je frustreert dat je ex-man niet wil meewerken aan een ouderschapsplan maar wat is er het belangrijkst in deze situatie? Luisteren naar de behoeftes van je dochter of je ex geen plezier willen doen? Ik hoop dat je begrijpt dat ik dit absoluut niet bedoel als een verwijt maar ik wil je graag laten zien hoe dit is vanuit het perspectief van een kind die de scheiding van haar ouders al heeft meegemaakt. Een concreet antwoord geven op je vraag kan ik dus niet maar een tip als ervaringsdeskundige wel; zorg ervoor dat je kinderen niet de dupe worden van jullie onderlingen onenigheden. Ik hoop dat je iets aan mijn reactie hebt <3
Veel liefs, Suzanne