Susan (47) in Vragen van ouders
Ze willen een time-out
vijf jaar geleden is de vader van mijn twee kinderen teruggegaan naar Engeland om daar te gaan wonen met nu zijn vrouw. Mijn Kinderen hebben het daar nog steeds moeilijk mee. Ze zien hem ongeveer een keer in de maand en vinden het dan heel moeilijk om met hem iets te doen. Hij doet nl altijd wat hij wil doen. Daarnaast luistert hij niet naar wat ze hem vertellen. Nu heeft mijn dochter van 14 jaar de afgelopen 3 weken niet met hem gesproken en vond dat erg prettig en rustig. Afgelopen weekend is hij geweest en wilde het met haar uitpraten. Hij heeft haar meegenomen naar een café en heeft daar tegen haar gepreekt. Ze wist niet waar ze kijken moest. De bediening hield haar in de gaten en ze kon niet op hem reageren omdat ze dan zou gaan huilen. Eenmaal thuis en papa weer weg was, heeft zij een half uur lang ongecontroleerd zitten huilen. Voor mij is het nu klaar. Het breekt iedere keer mijn hart om te zien hoeveel verdriet mijn kinderen hebben. Vorige maand hebben we nog met zijn vieren via Skype een gesprek gehad en hebben de kinderen verteld wat hun dwars zat. Hij heeft niet geluisterd. De kinderen willen nu een time out. Ik sta hier 100% achter. Heeft dit zin? Ik denk nl wel dat ze er rust door krijgen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Beste Susan, wat goed dat je ons een berichtje hebt gestuurd!
Wat een nare situatie, voor de kinderen maar ook voor jou als bezorgde moeder.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was en dat is een hele tijd goed gegaan, ik zag mijn vader om de weekenden en dat werkte goed voor mij. Ik was vooral blij dat ik mijn beide ouders zag. Maar toen ik ouder werd en een baantje kreeg en later ging studeren zag ik mijn vader steeds minder en dat vond hij niet leuk. Hij heeft toen een tijdje het contact gebroken, wel met het doel om het later weer op te pakken. Dat vond ik erg moeilijk maar het gaf me wel de ruimte om even na te denken over wat ik nou van ons contact vond en hoe ik ons contact in de toekomst zag. Mijn moeder heeft altijd gewild dat er contact is met beide ouders maar ze heeft mij in die tijd gesteund in mijn keuzes en ik kon altijd bij haar terecht als ik even wilde praten.
Een time-out kan een goede optie zijn, het kan je kinderen rust geven en tijd geven om na te denken. Als moeder zijnde kun je hen steunen in de keuzes die zij maken en er voor hen zijn wanneer ze het nodig hebben.
Probeer in de tussentijd niet slecht te praten over de vader want dat kan erg verwarrend zijn en laat ze weten dat als ze hun vader weer willen spreken dat dat ook altijd kan.
Misschien kan je hen helpen met een plan voor het contact tussen hen en de vader in de toekomst, wat willen de kinderen graag anders in het contact met hun vader en hoe kan dat na de time-out gerealiseerd worden. Als de kinderen dan weer klaar zijn om het contact op te pakken dan kunnen ze samen met de vader kijken naar hoe het nieuwe contact gaat zijn.
Het heeft mij heel erg geholpen dat ik duidelijk had hoe ik het contact voor mij zag na de time-out.
Ik wens jullie veel succes!
Liefs,
Hannah
Beste Susan,
Wat goed dat je ons gevonden hebt! En wat schets je een heftige situatie in je bericht zeg. Ik kan me goed voorstellen dat je daar als moeder alles behalve blij van word. Zelf heb ik enige tijd geen contact gehad met mijn moeder. Nadat mijn ouders zijn gescheiden is zij gelijk bij haar nieuwe vriend ingetrokken en werd hij de prioriteit. Ik stond voor haar op een 2e plek en daarmee heeft ze mij heel erg gekwetst. Na veel teleurstellingen heb ik besloten dat ik tijdelijk even geen contact meer wilde, en dit gaf mij inderdaad rust. Ondanks dat ik haar in die tijd heel erg miste, ben ik blij dat ik deze keuze gemaakt heb destijds.Inmiddels hebben we wel weer aardig contact en gaan we regelmatig een kop koffie drinken samen. Mijn vader heeft mij al die tijd gestimuleerd om contact te houden met mijn moeder en haar op de hoogte gehouden van wat er speelde in mijn leven, maar heeft mij ook altijd gesteund in mijn keuze om de afstand te houden. Hij vond mij wijs genoeg om die keuzes te maken en begreep mij heel erg goed. Ik kan me nu heel erg goed voorstellen dat jij (zoals je zelf al schrijft) in jou situatie ook jou kinderen zal steunen. Dat vind ik erg fijn om te lezen. Dat heeft mij namelijk destijds ook geholpen.
Dus ja ik denk dat het kan helpen, zolang de deur maar niet op slot gaat. Voor hen is het ook belangrijk om te weten dat als ze wel weer een keer contact willen de deur die zij tijdelijk gesloten hebben altijd weer open kan.
Ik hoop dat er snel wat meer rust is voor je kinderen, en dat ik je een beetje heb kunnen helpen met mijn verhaal.
Lieve groet,
Charlotte