<p>Mijn vrienden en ik</p><p>Zijn er altijd voor elkaar&nbsp;</p><p>Zoals ik er ben voor hen</p><p>Staan zij ook voor mij klaar<br><br>Soms is het lastig&nbsp;</p><p>Om om hulp te vragen&nbsp;</p><p>Maar als jij je zorgen deelt</p><p>Kunnen zij je helpen dragen<br><br>Dus wees niet bang om te vertellen</p><p>Wat er in jouw hoofd speelt&nbsp;</p><p>Je staat er niet alleen voor&nbsp;</p><p>Als je het met iemand deelt.</p>

Gedicht over vriendschap

<p>Lieve Jos,</p><p>Zo’n twee jaar na de scheiding ontmoetten jij en mama elkaar. En niet vlak daarna ontmoetten wij elkaar voor het eerst. Ik was pas 6 jaar oud en van die ontmoeting kan ik mij niets meer herinneren. Maar blijkbaar ging het goed, want niet lang daarna ontmoette ik jouw kinderen en een half jaar later verhuisden wij, mama, mijn zusje en ik, naar jou. Vanaf dat moment heb jij ons volledig in je hart gesloten.&nbsp;</p><h2>EEN LEVEN ZONDER JOU</h2><p>Inmiddels zijn we bijna 20 jaar verder, en kan ik mij een leven zonder jou niet meer voorstellen. Jij bent degene die ik bel als ik hulp nodig heb bij het vervangen van een stopcontact, of als ik een ingewikkelde mail moet schrijven en niet goed weet hoe ik iets moet verwoorden. Ik bel je als mama haar telefoon niet opneemt, of als ik een creditcard of grotere auto nodig heb. ;)</p><p>Ik wil je bedanken voor alle tijd, voor de momenten dat je hielp met huiswerk of om mijn <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.villapinedo.nl/verhaal/mijn-ouders/mijn-woonsituatie/ik-kreeg-een-fijne-nieuwe-slaapkamer"><u>slaapkamer</u></a> meer naar mijn zin te maken. Om te helpen met klussen of verhuizen, of gewoon gezellig te kletsen. Ik wil je ook bedanken dat je er altijd voor mij was, als het nodig was. Maar dat je op andere momenten ook gewoon de ruimte bleef geven aan papa. Je hebt nooit zijn positie willen innemen of hem willen vervangen. Je was (en bent) echt de bonusvader. En daar ben ik je erg dankbaar voor. &lt;3</p><h2>LIEFVADER</h2><p>Inmiddels raak je zelfs licht beledigd als ik alleen mama bericht en niet jou. Je bent een onmisbaar onderdeel in mijn leven. Je vertelde mijn nieuwe buren dat jouw dochter hier kwam wonen. En dat voelt best bijzonder. Nu ik erover nadenk, besef ik eigenlijk pas echt hoe gezegend ik ben met jou!</p><p>De scheiding van mijn ouders heeft een hoop vervelende situaties met zich meegebracht, een <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.villapinedo.nl/verhaal/mijn-ouders/rechten/ruzie/rechtszaak-breekt-mijn-leven-in-twee"><u>rechtszaak</u></a>, ruzies, verhuizingen en onenigheid. Maar jij bent een van de meest positieve dingen die eruit voort is gekomen. Wat een geluk dat ik jou als stiefvader (of in jouw woorden: liefvader) mag hebben. Het is bewonderenswaardig hoeveel je voor ons over hebt. En afgezien van een discussie over het eten van patat vroeger, heb ik mij nooit achtergesteld gevoeld bij jouw eigen kinderen.&nbsp;</p><p>Je bent en was er altijd voor mij. Je bent de beste bonusvader die ik mij had kunnen wensen!</p><p>Liefs,</p><p>Giovi</p>

Ode aan mijn bonusvader

<p>Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 15 was, omdat er geen liefde meer was. Deze liefde vonden mijn ouders gelukkig vrij snel daarna weer terug. </p><h2>8 NIEUWE MENSEN BIJ MIJN VADER</h2><p>Mijn vader heeft met twee vrouwen gedate (voor zover ik weet) voordat het met de derde vrouw ‘scheepsrecht’ was. Hij is nu nog altijd samen met deze nieuwe partner: Mirjam. Mijn band met haar is goed. Ze zijn nu al meer dan 10 jaar samen. Mirjam heeft zelf 3 zoons, die ook allemaal al lang een relatie hadden. Ik heb zelf een zus en een zusje, maar er kwamen dus opeens 7 nieuwe mensen bij. Inmiddels hebben zij ook allemaal alweer kinderen, waardoor er nog 4 ‘stiefneefjes- en nichtjes’ bij zijn gekomen. </p><h2>FAMILIEDAG</h2><p>Mirjam haar jongste zoon was een jaar ouder dan dat ik was, en ik weet nog goed dat mijn vader flink zijn best deed om ons aan elkaar te ‘koppelen’. Hij had het heel leuk gevonden als wij een band zouden opbouwen, maar ik had daar toen helemaal geen behoefte aan. Mijn vader en Mirjam wilden heel graag een ‘familiedag’, maar dat was na twee moeizame pogingen toch echt een flop. Bij ons als ‘stiefbroers- en zussen’ was hier echt geen behoefte aan. Dat mijn vader dit zo graag wilde, kan te maken hebben met hoe het aan de kant van mijn moeder ging. </p><h2>15 NIEUWE MENSEN BIJ MIJN MOEDER</h2><p>Bij mijn moeder was het na de scheiding eigenlijk wel direct raak en ze is nu nog steeds samen met Jan. Ook hij heeft 3 kinderen en ook zij hadden allemaal al een lange relatie waardoor er ook aan deze kant opeens 7 mensen bij kwamen. De kinderen van Jan hebben later ook allemaal nog kinderen gekregen, waardoor er nog eens 8 (!) kleinkinderen bij zijn gekomen. </p><p>Als je dit allemaal optelt, zijn dat er 15 aan de kant van mijn moeder, en 11 aan de kant van mijn vader. Alleen al aan ‘samengesteld gezin’, zijn er inmiddels dus 26 mensen extra (inclusief aanhang en kleinkinderen van Jan). Wat een bizar aantal mensen waar je opeens rekening mee moet houden. Dan heb ik het niet eens over alle stiefooms, stieftantes, stiefneven en stiefnichten. </p><h2>VERHUIZEN</h2><p>In de tijd dat mijn moeder en Jan net samen kwamen, woonde mijn moeder tijdelijk gehuurd in een huis dat te koop stond. Het was daarom praktisch dat mijn moeder toch al vrij snel bij Jan in trok. In die tijd woonde ik nog ‘thuis’. Het ouderlijk huis was inmiddels verkocht, en ik begon me net thuis te voelen in het tijdelijke huis van mijn moeder. Toen verhuisden we weer, en dus naar het huis van Jan en zijn kinderen. </p><p>Ik weet nog dat ik helemaal geen zin had om mee te helpen met de verhuizing, want ik wilde het niet eens. Maar ook hierin voelde ik geen ruimte om dit te delen, want ik snapte het wel en wilde ook niet het geluk van mijn moeder en Jan in de weg zitten. </p><p>Het jongste kind van Jan was 1 jaar jonger dan ik en woonde ook nog thuis. De oudste was al uit huis en de middelste was eigenlijk bijna altijd bij zijn vriendin. Om die reden kreeg ik toen ‘zijn kamer’. Achteraf hoorde ik dat hij dit ook helemaal niet fijn vond en dat voelde voor mij daarom ook gek. </p><h2>PERFECTE SAMENGESTELDE FAMILIE</h2><p>Mijn moeder en Jan deden er alles aan om er een ‘perfecte samengestelde familie’ van te maken. De termen ‘kadopapa, kadozusjes, en kadobroer’ werden met name vanuit de familie van Jan geregeld genoemd. Er werden familiedagen georganiseerd, er was een fotoshoot (waar ik overigens als enige niet bij was) en feestdagen &amp; verjaardagen moesten vanaf nu allemaal samen gevierd worden. Ook verwachtte de moeder van Jan (‘oma’, maar zo noem ik haar niet want mijn eigen oma’s zijn allebei dood) dat wij vanaf dat moment ook bij haar op bezoek kwamen en hoorden we helemaal bij de familie van Jan en de daarbij horende familiedagen. </p><h2>OP KAMERS</h2><p>Hoewel dit heel lief bedoeld is, voelde het voor mij ook erg geforceerd. Dit alles is een aantal jaren zo gegaan, ook omdat ik dacht dat dit er nu eenmaal bij hoorde. Ik voelde ook hierin niet echt ruimte om er iets van te vinden, want dit was nou eenmaal de realiteit van het leven na een scheiding. Toen ik ging studeren, ben ik eigenlijk direct op kamers gegaan. Dat was niet bewust om ‘weg te zijn’ van thuis, maar het was wel makkelijker omdat ik me nergens helemaal thuis voelde. </p><p>Extra voordeel was dat ik nu een makkelijkere smoes had om niet naar al die verjaardagen van stieffamilie te gaan, want ik woonde verder weg. Ik ging me steeds vaker afmelden voor dit soort dingen en iedere keer met een andere reden, totdat ik besefte dat ik zelf eigenlijk helemaal geen motivatie had om naar dit soort verjaardagen en dingen te gaan.  </p><h2>BESTE KEUZE VOOR MIJ</h2><p>Ik vond het moeilijk om hierin mijn moeder teleur te stellen, maar dit voelt nog steeds als de beste keuze voor mij. Met verjaardagen ben ik aan de stiefkant helemaal gestopt, en sinds vorig jaar heb ik ook het ‘gezinsweekend’ dat in het leven werd geroepen volledig overgeslagen. Terwijl ik de term ‘gezinsweekend’ typ, voel ik al weerstand. </p><p>Want mijn gezin zal voor mij altijd blijven bestaan uit mijn moeder, mijn vader, mijn zus en mijn zusje. Ook al zijn mijn ouders al 15 jaar uit elkaar.</p>

En toen kwamen er 26 nieuwe familieleden bij

<p>Toen mijn ouders net gescheiden waren, vertelde mijn vader al na een paar weken dat hij een nieuwe vriendin had. Mijn broers en ik zaten nog midden in de verwerking van de scheiding, en dat nieuws kwam veel te snel. De eerste ontmoeting met haar was ook allesbehalve fijn: we zouden met z’n vieren naar de bioscoop gaan, maar pas bij aankomst zei mijn vader dat zijn vriendin er ook bij zou zijn. Het was totaal onverwachts en daardoor ook ongemakkelijk. Tijdens de film konden we haar natuurlijk niet echt leren kennen, en ik voelde me overvallen.&nbsp;</p><p>Wat ik toen nodig had, was meer tijd, duidelijke communicatie, en een rustige setting. Daarom deel ik hieronder een aantal tips die ik graag zelf had gekregen; voor kinderen die een stiefouder gaan ontmoeten, maar eigenlijk ook een beetje voor ouders die hun nieuwe partner willen voorstellen.</p><h3>1. PRAAT VAN TEVOREN MET JE OUDER</h3><p>Vraag je ouder om van tevoren duidelijk te zijn over wanneer je de nieuwe partner gaat ontmoeten, en waar. Spontane verrassingen kunnen best heftig zijn als je nog aan het wennen bent aan alle veranderingen.</p><h3>2. KIES EEN PLEK WAAR JIJ JE OP JE GEMAK VOELT</h3><p>Een film of druk restaurant is misschien niet het handigst. Een rustige plek, zoals een park, een lunchplek, of gewoon thuis, geeft ruimte om elkaar echt even te leren kennen.</p><h3>3. GEEF HET TIJD</h3><p>Je hoeft niet meteen enthousiast of gezellig te doen als je dat niet voelt. Je mag wennen. Je mag afstand houden. En je hoeft die persoon echt niet meteen als familie te zien.</p><h3>4. WEES EERLIJK TEGEN JEZELF ÉN TEGEN JE OUDER</h3><p>Als je iets moeilijk vindt of als je iets liever anders had gehad, probeer dat uit te spreken. Ouders kunnen natuurlijk niet altijd raden hoe jij je voelt.</p><p><em>En voor ouders: blijf aan ons vragen hoe wij iets vinden en hoe wij ons voelen. Lees ook eens ons </em><a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.villapinedo.nl/api/uploads/Onderzoeksrapport"><em><u>onderzoeksrapport ‘Laat ons (niet) los’ </u></em></a><em>en lees hoe jij er echt voor ons kan zijn.</em></p><h3>5. HET IS OKÉ OM (NOG) GEEN BAND TE WILLEN OPBOUWEN</h3><p>Soms voel je gewoon: ik wil nu geen contact. Dat mag. Het betekent niet dat het altijd zo zal blijven, maar je bent niet verplicht om te forceren wat er niet is.</p><p><strong><em>Heeft je vader of moeder een nieuwe vriend of vriendin? Dan kun je </em></strong><a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.villapinedo.nl/open-brieven/mijn-ouders/familie/stiefouders/aan-alle-nieuwe-partners"><strong><em><u>deze open brief</u></em></strong></a><strong><em>  aan hem of haar geven. Zodat zij weten hoe je je voelt. Er staan tips in om het voor jou en hem of haar wat makkelijker te maken.</em></strong></p>

Gedicht over vriendschap

DEEL dit verhaal MET ANDEREN

DOOR : GHI | FOTO: PEXELS / ALINE VIANA PRADO

Reacties (0)

📄 Laat een reactie achter!

Relevante blogs of vlogs

Contact

Socials