Aan alle volwassenen in ons leven
DEEL deze brief MET ANDEREN
Lieve opa’s, oma’s, buren, vrienden, leerkrachten, hulpverleners en iedereen die op welke manier dan ook een rol speelt in ons leven. We weten dat jullie er - net als wij - niet om hebben gevraagd dat onze ouders gingen scheiden. Maar jullie hebben er - net als wij - wel mee te maken. En dat is niet altijd makkelijk.
Weten jullie wel dat wij vaak onze gevoelens voor onszelf houden? Als we de ruzies tussen onze ouders horen, terwijl we ons daar helemaal niet mee bezig willen houden. Of als we mama heel erg missen als we bij papa zijn, maar dat niet durven te zeggen.
We zijn bang om onze ouders pijn te doen. Of we merken dat zij het soms al moeilijk genoeg hebben. Dan zorgen wij ervoor dat we niet opvallen - of juist wél. Of we gaan voor onze ouders zorgen en vergeten dat dat helemaal niet onze taak is. Stiekem missen we onze ouders dan gewoon. En sommigen van ons hebben daar nog jaren last van.
We willen jullie met deze brief laten weten dat jullie een heel groot verschil kunnen maken in ons leven. We willen ons zo graag door jullie gezien en gehoord voelen. Juist als onze ouders dat even niet lukt. Geef ons het gevoel dat we altijd bij jou terecht kunnen, zodat we er niet alleen voor staan. We willen begrepen worden. Vooral als we zelf even niet weten hoe we ons moeten voelen. Of hoe we dingen moeten zeggen. Je hoeft niks voor ons op te lossen. Je hoeft er alleen maar voor ons te zijn.
Dus, mogen we jullie een paar dingen vragen?
- Blijf ons aandacht geven. Niet één keer, maar telkens weer. Ook jaren later nog.
- Neem de tijd als je vraagt hoe het met ons gaat.
- Zorg dat je ons écht wil begrijpen, door vragen te stellen over de situatie en ons gevoel.
- Luister zonder te oordelen of iets op te willen lossen.
- Zeg nooit negatieve dingen over onze ouders tegen ons.
- Vraag ons wat we nodig hebben en waar je bij kan helpen.
- Zoek samen met mij afleiding, door leuke dingen samen te doen.
- En steun ook onze ouders, zodat zij ons weer kunnen steunen.
De scheiding voelt als een lange wandeling zonder routekaart. Het pad naar de top lijkt soms nog heel ver weg. Met hier en daar een steile helling of een afdaling in het donker. De rugzak die we meedragen is zwaar en als we op een kruispunt staan, weten we niet precies welke weg we in moeten slaan. En dan… komt er opeens iemand op ons pad, die ons verschillende routes laat zien. Iemand anders steekt zijn hand uit om de steile helling samen te beklimmen. En dan is er iemand die even onze zware rugzak overneemt, terwijl een ander ons een zaklamp in het donker aanreikt. Al die mensen hebben ieder hun eigen rol. Zij geven ons samen de kracht en het zelfvertrouwen om ons eigen pad te volgen. En uiteindelijk zelf de top te bereiken.
Wil jij zo iemand in ons leven zijn? En blijven? Kind met gescheiden ouders zijn wij voor altijd en jouw steun is voor ons onmisbaar.
Namens alle jongeren van Villa Pinedo
-X-
Reacties (2)
12 maanden geleden
Ik ben de oma van een geweldig lief kereltje. Dit mooie jongetje moet gaan opgroeien met gescheiden ouders. Via alle kanten krijgt die lieverd veel liefde. Maar uitdagingen zullen er natuurlijk gaan komen. Ik heb van de brief van de 2 blauwe stukken screenshots gemaakt. 'We' nemen ons allemaal, uit liefde voor de kinderen, voor niet in lelijke valkuilen te stappen. Maar de realiteit zal lang niet altijd fraai zijn. Ik ga de blauwe stukken tekst geregeld voor mijn ogen laten komen. Alles uit liefde voor mijn kleinkind maar ook voor zijn beide ouders die dit natuurlijk ook niet zo hebben gewild.
9 maanden geleden
Ik vind het een liefdevolle brief.
0
📄 De hele brief downloaden?
Dan kan je de brief aan iemand geven.
0