Beste anoniem,

Bedankt vor jouw berichtje op ons forum.

Ik geef je in deze reactie een antwoord als kind van gescheiden ouders, omdat wij een forum zijn waar kinderen van gescheiden ouders adviseren.

Ik vind het erg vervelend voor je om te lezen dat je al zoveel hebt gedaan en dat het allemaal niet erg goed heeft geholpen.

Het accepteren van bepaalde dingen is ontzettend moeilijk, maar zoals jij al zegt is het zeker niet onmogelijk. Het accepteren van een situatie heeft tijd nodig. Als ik het zo lees, heb jij je al door het grootste deel van het acceptatieproces heen gezet, dat is ontzettend goed. Het laatste stukje van dit acceptatieproces is dat de situatie weer beter zal gaan worden. Ik zie in jouw situatie maar één manier hoe jij er nog voor kunt zorgen om de situatie beter te maken. Deze manier is om te praten, onder vier ogen, met jouw stiefmoeder. Vraag haar om te vergeten wat er in het verleden is gebeurd, of als dit moeilijk is tenminste het niet steeds weer boven water te halen, zodat jullie een soort van nieuwe start kunnen maken. Zodra dit werkt, kan de situatie beter worden en kan het aceptatieproces afgerond worden. Jouw vader zal dan vanzelf gelukkig worden, omdat jouw stiefmoeder en jij het beter met elkaar kunnen vinden.

Heel veel succes en sterkte! En dat accepteren gaat jou helemaal lukken!

Groetjes, Aron

Hoi Anoniem,

Wat ontzettend vervelend hoe alles is gelopen. Ik kan me voorstellen dat het niet fijn is als je zelf heel veel moeite doet om een situatie te veranderen en dat het uiteindelijk dan niet lukt.

Ik vind het ook super dapper van je dat je die brief hebt geschreven naar je vader en dat je je excuses hebt aangeboden aan zijn vriendin. Dat laat zien dat je veel om je vader geeft en graag wilt dat het weer goedkomt tussen jullie.

Ik kan me zelf heel goed voorstellen dat het heel erg wennen is als je vader een nieuwe partner krijgt. Ik weet nog dat ik het erg lastig vond. Je ouders moeten dan hun aandacht gaan verdelen en het is super stom dat jij daardoor dan minder aandacht krijgt.

Zoals Aron ook al zei, denk ik dat het slim is als je eens met je stiefmoeder gaat praten zonder je papa erbij. Op die manier kan je erachter komen waarom het misgaat tussen jullie en afspreken hoe het in de toekomst anders kan gaan. Ook krijg je dan niet mee dat je papa het misschien met haar eens is en krijg je niet het gevoel dat hij haar kant kiest.

Misschien kan het in jouw situatie ook helpen als je samen met je vader een moment in de week/maand afspreekt dat jullie iets samen gaan doen zonder je broertje en zijn vriendin. Dus bijvoorbeeld dat je elke zaterdagmiddag samen boodschappen gaat halen of een vrijdagavond in de maand samen iets leuks gaat doen. Zo krijg je toch zijn volle aandacht zonder dat iemand denkt dat je hem claimt.

Hopelijk heb je hier iets aan!

Liefs, Lynn.