Hoi Suus,

Ik kan me heel goed voorstellen dat je er gek van wordt. Je wil hier helemaal niet in betrokken worden. Voor jou scheelt het dat je op kamers woont, maar voor je zusjes helemaal geen pretje natuurlijk.

Het is misschien lastig, maar het enige wat je hieraan kunt doen is aangeven dat je er niet op zit te wachten. Het heeft voor mij jaren geduurd voordat ik dat durfde, maar het scheelt wel. Soms is mijn moeder nog steeds wel eens geneigd om met haar verhalen bij mij te komen, maar het enige wat ik dan zeg is: ''Mam, dit zijn niet mijn problemen en ik kan niets met deze verhalen. Ik heb liever niet dat je dit met mij deelt''. En dan houdt ze ook op. Ze heeft dan namelijk gewoon niet door dat het vervelend is voor mij en als ik er wat van zeg, dan ziet ze dat wel in. 'Gewoon' zeggen dus! Ook voor je zusjes. Maar klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is wel het beste.

Succes!

Hey Suus!

Wat een klotesituatie, zeg! Logisch dat je het hier best moeilijk mee hebt. Ook logisch dat je moeder dat heeft; ze zal waarschijnlijk enorm gekwetst en verdrietig zijn. Het is niet okee dat ze dit uitlaat tegen jullie; zij moet haar eigen uitlaatklep zien te vinden. Jullie zijn haar kinderen, niet haar praatpaal cq. vertrouwenspersoon.

Zoals Tessa ook al zegt: Duidelijk aangeven! Niet agressief, natuurlijk, gewoon rustig duidelijk maken: "Mam, ik wil liever niet dat je het hierover hebt. Ik kan je niet helpen, ik heb het er ook moeilijk mee maar het is ook mijn vader en ik moet dit ook verwerken" (bijvoorbeeld). Dat lijkt me het beste wat je er nu aan kan doen.

Oh ja, en jij ook: Praat met mensen! Dat zal enorm opluchten, verdriet delen maakt je veel sterker, verdriet opkroppen niet.

Heel veel sterkte en succes!

Liefs, Emma

Hé Suus,

Ik zit nu in zo'n zelfde soort situatie. Mijn vader is ook vreemdgegaan met een andere vrouw, op wie hij verliefd is geworden tijdens het spelen van de app Ruzzle. Het was een willekeurige tegenstander, en ze speelden steeds tegen elkaar, en chatten ook, en zo zijn ze verliefd geworden. Inmiddels - mijn ouders zijn nog getrouwd - woont mijn vader in een nieuw huis. Mijn moeder en ik wonen nog steeds in ons huidige huis, maar gaan binnenkort verhuizen naar de andere kant van het land.

In het begin voelde ik me erg verdrietig en ongelukkig, maar nu laat ik het gewoon gebeuren. Dat is ook de tip die ik aan jou wil geven. Laat het gewoon gebeuren, alles komt goed. Over minstens twee jaar is je stress echt wel voorbij.

Veel succes en sterkte.

Een anonieme jongen van 15.

Ik heb hetzelfde meegemaakt mijn vader werd verliefd op een collega en ze wonen nu ook samen ik heb het er soms nog wel moeilijk mee maar er zijn ook voordelen als 2x verjaardag 2x kerst 2x Sinterklaas enzo voorts

X Emma