Hallo L,

Wat een heftig verhaal, zeg. Wat moet deze tijd moeilijk zijn geweest voor je moeder en jou! Nog moeilijker lijkt het me dat de vrouw waarmee je vader je moeder zo veel verdriet mee heeft gedaan ook nog eens je stiefmoeder is geworden. Dat het hierdoor voor jou allemaal nog erger is geworden omdat ze jou niet mocht, lijkt mij ook verschrikkelijk. Wat jammer dat je vader daar ook zo in mee is gegaan!

Ik herken wel wat punten uit je verhaal van mijn eigen vader. Hij is ook een aantal keren vreemd gegaan en ik heb zelf ook een vader die helemaal niet naar me omkijkt. Het jammere in zo'n situatie is dat je er zelf zo weinig mee kunt. Je zou kunnen proberen je gevoelens aan je vader aan te geven door middel van een gesprekje of een brief, maar sommige mensen zullen op zo'n moment nooit zien wat ze andere mensen allemaal aan doen en zullen nooit toegeven dat een ander op zo'n moment echt even belangrijker is dan jij. Het is dan ook super stom dat sommige mensen liever kiezen om altijd maar bemind te worden in plaats van zelf lief te hebben en te kijken naar hun echte familie. Misschien is het op dit punt voor jezelf dan ook het beste om te denken dat de liefde blind maakt en dat je vader waarschijnlijk nu toch niet weet wat hij allemaal mist.

Dat hij nu weer een nieuw gezin heeft, lijkt me ook heel moeilijk. Helemaal omdat hij nog zoveel van jou erbij verwacht! Ik wil je graag meegeven dat het nooit de bedoeling is dat je je best moet doen omdat iemand anders wilt dat je iets bent, dat je in het echt helemaal niet bent. Helemaal niet om anders over te komen bij een gezin, dat eigenlijk niet zijn 'echte' gezin was. Je bent goed zoals je bent en als andere mensen dat niet willen zien of niet kunnen accepteren, dan is dat niet een probleem waar jij mee zou moeten zitten.

Dat je het niet fijn vindt om een stief-familie en dat je liever had gehad dat je in een normaal gezin geboren was, snap ik heel goed. Dit is helemaal niet gek en is misschien wel een gevoel dat je voor altijd bij je zult houden, maar toch is er ergens ook iets positiefs aan; doordat je nu zoveel hebt meegemaakt, ben je wel sterker geworden dan je had geweest wanneer dit allemaal niet was gebeurd.

Juist doordat je nu zo sterk bent en doordat je dit allemaal mee hebt gemaakt, weet jij ten minste hoe je het later allemaal anders kunt doen. Zo helpt het voor nu misschien een beetje om weg te kunnen dromen over hoe je later je eigen leuke en normale gezin zult hebben. Het wordt allemaal beter!

Ik wens je heel veel sterkte en heel veel liefs,

Nadia

Mijn vader is dus ook vreemd gegaan en daardoor zijn mijn ouders gescheiden ik zit er ook heel erg mee dat mijn stiefmoeder mij niet mag want zij probeert mij het leven zuur te maken, ik doe alle klusjes en zij strijkt met de eer en daar kan ik heel slecht tegen, ik heb haar daar tegenin gesproken en nu kom ik helemaal niks meer te weten over hoe en wat ik vind dit heel jammer want ik deed vaak dingen samen met mijn pa, hij was veel meer open tegenover mij maar nu mag ik niks meer weten en ik weet zeker dat dat door mijn stiefmoeder komt. Zoals mijn hond mag nu niet meer los lopen (ik woon op een boerderij) omdat die vaak ruzie heeft met haar honden, en ze zegt dat mijn hond haar kind van 5 aanvalt maar daar geloof ik niks van want als ik erbij ben is er niks aan de hand same met mijn broertje.

Het komt erop neer dat je je ertegen moet zetten en anders gewoon hard zijn voor je pa en zijn vriendin, begint mij al heel erg te helpen, vooral je mond opentrekken

Groet Hj