Hoi aline,

Wat ik als eerste wil zeggen is dat het zeker niet aan jouw ligt. Ik vind het heel vervelend dat je je nergens echt thuis voelt.

Misschien is het een idee om erover te praten met je ouders. Als zij weten dat jij je rot voelt en je niet thuis voelt, dan willen zij vast helpen om dat veranderen. Wees eerlijk en zeg waarom je je niet thuis voelt. Alleen dan kunnen jullie er samen aan werken. Mocht je het lastig vinden om erover te praten met ze dan kan je er ook voor kiezen om een brief te schrijven bijvoorbeeld.

Goed om te horen dat je minder betrokken wordt tussen de ruzies van je ouders. Dat is altijd erg lastig en moeilijk. Ik heb het helaas ook meegemaakt.

Ik hoop dat je je binnenkort ergens thuis kan voelen en dat je helemaal niet meer bij de ruzies van je ouders betrokken wordt.

Groetjes Evi

Hoi Aline,

Bedankt voor je berichtje hier. Heel dapper dat je hier om advies vraagt.

Mijn ouders zijn toevallig ook ongeveer tien jaar geleden gescheiden en ook ik heb tot voor kort het gevoel gehad dat ik me nergens thuis voelde. Ik moet zeggen: persoonlijk vind ik dat een van de meest vervelende gevoelens. Je voelt je dan zo onrustig en rot...

Ik ben het eens met Evi dat je erover kunt praten, al denk ik dat je er misschien ook aan kunt denken om op jezelf te gaan wonen? Dat heeft bij mij heel erg goed geholpen. Toen ik op mijn negentiende op mezelf ging wonen, ging het zoveel beter tussen mijn 'stiefouders' en mij, maar ook tussen mijn eigen ouders en mij.

Ik voelde me eerlijk gezegd wel een beetje weggejaagd (inclusief gedachten als: 'Ze zullen vast blij zijn dat ik nu niet meer iedere dag bij ze ben.'), maar uiteindelijk bleek het gewoon voor iedereen het beste te zijn en rust te geven. Je wordt dan niet meer betrokken bij ruzies, het valt jouw stiefvader niet meer op dat je hem 's ochtends 'negeert' (ook al was dat niet zo bedoeld) en je stiefmoeder heeft stukken minder vaak de kans om jou negatieve energie te geven.

Daarover gesproken... Je hebt het gevoel dat je stiefmoeder niets om je geeft. Misschien is het een idee om daar open over te zijn tegen je vader? Of nog beter: met je stiefmoeder zelf? Ik weet niet hoeveel moeite je daar al voor gedaan hebt, maar wellicht is het een idee om haar te vertellen hoe jij je voelt en dat je je ongewenst voelt door haar en dat je graag wilt weten hoe dat komt / dat je dat niet prettig vindt.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, veel sterkte en succes!

Liefs, Femke