Mama, dankjewel

vera, 28 jaar

Steun

Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 10 jaar was. Mijn vader ging ergens anders wonen en mijn moeder, broer, zus en zusje bleven in het huis. Het klinkt misschien wel raar, maar toen mijn ouders gescheiden waren was ik eigenlijk heel blij. Ik haatte mijn vader. Heel erg. Ik haatte hem omdat hij jaren voor de ogen van mij en mijn zusje mijn moeder sloeg. Tot bloedend toe. Ik haatte hem omdat hij mij zo vaak bang had gemaakt en ik niet getroost werd terwijl ik 's avonds nachtmerries had. Ik haatte hem omdat hij ontkende dat hij mijn moeders hoofd op de grond aan het bonken was terwijl hij op haar rug lag. Ik haatte hem omdat ik met al mijn fysieke kracht gezamenlijk met mijn broer en zus hem van mijn moeder probeerde af te trekken. Ter vergeefs, hij was te sterk. Ik haatte hem omdat ik bang was dat hij op een dag mijn moeder zou vermoorden. Ik haatte hem omdat ik jarenlang in een doordrenkt kussen van tranen in slaap viel. Ik ben jaren verder, heb gestudeerd en heb een gerenommeerde baan. Maar die angst en verdriet heb ik jaren dagelijks met mij mee moeten dragen. Achteraf gezien ben ik blij dat mijn moeder niet had meegewerkt aan een omgangsregeling. Anders zou ik verloren zijn geweest. Dat zie ik bij de vele leeftijdgenoten die ik in loop der jaren ben tegengekomen. Ook zie ik dat bij mijn broer, die de omgang als traumatisch heeft ervaren. Ik ben hem wel een paar jaar geleden gaan opzoeken. Maar het klikte niet. Hij ontkende het verleden en leeft nu als heilige in zijn eigen wereld. Mijn broer heeft wel een paar jaar contact gehad, maar heeft ook een tijd geleden alle contacten verbroken. Ook bij hem klikt het niet. Laatst maakte mijn broer de opmerking: interesseert mij niet of mijn vader dood is. Ik begrijp hem. Soms heeft omgang geen zin en kweekt het alleen maar haat en weerstand tegen die ouder. Haat omdat die angst en verdriet niet door een omgangsregeling wordt weg gehaald. Tegen mama wil ik zeggen bedankt dat je mij hebt beschermd. Tegen alle strijdende moeders wil ik zeggen, geef de moed niet op. Tegen alle hulpverleners wil ik zeggen, neem huiselijk geweld serieus en bedenk de trauma gecreëerd door agressie tegen je moeder groter is dan PAS. Tegen alle vaders wil ik zeggen geef je kind een rustmoment en ruimte voor zichzelf i.p.v. direct het kind te confronteren met rechtszaken. Ze zullen je zelf opzoeken als zij daar zin in hebben. En tegen de kinderen wil ik zeggen, je wordt ooit 18.

Celeste

meer dan 9 jaar geleden

Hi Vera,

Wat ontzettend knap dat jij jouw verhaal hebt willen delen op dit forum. Tijdens het lezen van dit bericht kreeg ik een brok in mijn keel. Wat een enorm heftig verhaal.

De haat die jij hebt ervaren naar jouw vader is heel begrijpelijk en ik vind het knap dat jij deze haat uitspreekt. Ik denk dat je jezelf hier ook zeker mee helpt. Ook vind ik het niet raar dat jij blij was toen zij gingen scheiden. Het is hartverscheurend om te lezen wat jij, jouw moeder, jouw zusjes en broer mee hebben moeten maken.

Heb jij hulp gekregen voor de angst en verdriet die jij alle afgelopen jaren hebt gehad? Als jij hier nog steeds last van hebt dan wil ik je meegeven dat het delen van jouw verhaal op dit forum al een hele grote stap is op zoek naar een oplossing. Verder wil ik je meegeven om je verhaal te blijven delen met lotgenoten, om erover te praten mensen die je vertrouwd (zoals nu met jouw broer die alle contacten heeft verbroken) of om contact op te nemen met Veilig Thuis. De site is: www.vooreenveiligthuis.nl en je kunt contact opnemen met hun telefoonnummer: 0800-2000. Zij zijn 24/7 beschikbaar en je kunt hen gratis bellen om erover te praten.

Wat goed dat jij bent gaan studeren en nu een goede baan hebt en wat fijn om te horen dat jouw moeder zo'n grote rotsblok is (geweest) in jouw leven. Dit zal jou zeker hebben geholpen. Goed om te lezen dat je zulke krachtige boodschappen hebt aan hulpverleners, moeders, vaders en kinderen.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn antwoord en ik hoop dat je aan jouw angst en verdriet gaat werken als jij hier nog mee rondloopt. Ik wens jou veel sterkte, kracht en geluk. En mocht je kinderen willen/hebben, laat dan zien hoe het wel moet en geef hen alle troost en liefde die jij hebt gemist.

Liefs, Celeste

Mama, dankjewel

Reacties (2)

📝 Geef zelf antwoord op deze vraag

Contact

Socials