Praat erover met je moeder, of iemand anders die je goed begrijpt. En niet bang zijn om t te zeggen. Ze zullen het heust begrijpen.

Lieve Ilse,

Super fijn dat jij ons forum hebt gevonden en hier je verhaal deelt! Ik begrijp uit jouw berichtje dat je in een best lastige situatie zit op dit moment en nu ook aan jezelf twijfelt. Zelf ben ik na de scheiding bij mijn moeder gaan wonen, omdat ik het daar net iets fijner vond thuis. Ik had geen ruzie met mijn vader en ik spreek hem ook nog steeds, dus dat vond ik zelf wel heel prettig. Ik begrijp dat het niet fijn voelt als je zo wordt genoemd en ik denk dan ook dat het een goed idee is om dit bij je vader aan te geven. Je kan bijvoorbeeld benoemen dat je het niet fijn vindt om zo genoemd te worden en dat het voor jou niet meer aan voelt als een grapje. Het kan natuurlijk zo zijn dat je vader het helemaal niet zo bedoelde en niet wist dat het dit bij jou deed. Wanneer je dit aangeeft bij je vader kun je hem een kans geven om de situatie te veranderen en leer jij op die manier om over je gevoelens te praten. Er is in ieder geval absoluut geen reden om aan jezelf te twijfelen, blond is een supermooie haarkleur, een niveau lager of een andere school, jij bent wie jij bent en niemand kan jou daarin veranderen. Jij bent namelijk goed zoals je bent en je mag hartstikke trots op jezelf zijn. Het praten over een situatie is al niet altijd even gemakkelijk voor iedereen, maar jij doet dat toch heel goed nu, echt iets om trots op te zijn! Ik lees ook in je berichtje dat je vader boos is geworden om jouw cijferlijst, heb je hem ook verteld hoe het komt dat je cijfers deze keer wat minder waren? Misschien is het een idee om binnenkort met je vader te praten over de twee situaties die je duidelijk hebt beschreven aan mij. Je kan dan de situatie over de 'grapjes' bespreken en ook uitleg geven over je cijferlijst. Vaak als er een uitleg komt of een reden waarom iets is zoals het is, kan de situatie veel beter te begrijpen zijn. Ik heb zelf ook een periode gehad op school dat het veel minder ging, dit had ook redenen die ik lastig vond om te vertellen. Uiteindelijk heb ik het er toen toch met mijn moeder over gehad en heeft zij mij geholpen om dit ook aan school te vertellen. Voor mij was dit een hele opluchting en ik ben blij dat ik het heb verteld en ik gun jou die opluchting ook zeker! Als je het lastig vindt om dit meteen met je vader te bespreken, kun je ook eerst chatten met een Buddy. Een Buddy kan dan een goed luisterend oor zijn voor jou of je tips geven als je die graag zou willen. Ik zal een linkje voor een Buddy onderaan dit bericht zetten voor jou. Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen, jij je snel beter voelt en absoluut niet meer gaat twijfelen aan jezelf, want dat is zeker weten niet nodig! Je klinkt als een super lieve, zorgzame en slimme meid, dus ik weet zeker dat alles goed gaat komen.

Liefs, Selena

Linkje voor een Buddy: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/