Lieve Anoniem,

Wat goed dat jij hier je vraag stelt. Het lijkt mij ontzettend vervelend dat jij je niet thuis voelt bij je vader. Dat je hier om advies vraagt is een goede stap in de richting naar een fijne oplossing. Ik probeer je nu allereerst te helpen om een oplossing te vinden zodat jij je weer wat meer thuis gaat voelen bij je vader.

Ik begrijp heel goed dat de opmerkingen van je vader over jouw schoolwerk ook niet helpen om je bij je vader meer thuis te voelen. Weet dat jij uiteindelijk degene bent die de toetsen en opdrachten maakt en dus ook het resultaat behaalt, dus als jij een goed cijfer hebt mag je trots op jezelf zijn! Als je vader dan zo reageert, dan mag je daar ook zeker best wat van zeggen. Dat is best moeilijk, vooral ook omdat je zegt dat je vader de neiging heeft om boos op je te worden, maar het is overduidelijk iets waar jij tegen aanloopt en wat je niet fijn vindt. Dan is het wel belangrijk dat je dit uit in plaats van dat je het binnenhoudt, uiteindelijk krop je dan alles op en daarvan ga je je vaak niet beter voelen. Je geeft aan dat je niet het ook niet tegen je moeder durft te zeggen waar je mee zit. Toen ik op school last had van de scheiding heb ik met een vertrouwenspersoon en uiteindelijk met het schoolmaatschappelijk werk gepraat. De mevrouw van het maatschappelijk werk heeft mij geholpen met het zoeken van een oplossing en hoe ik dit kon uitvoeren, daarna hebben we nog met elkaar gesproken over hoe het nu ging. Dat vond ik heel fijn, ik kon alles bij haar kwijt, zonder dat zij echt persoonlijk betrokken was bij de thuissituatie zoals bijvoorbeeld een familielid zou zijn. Op iedere school is een vertrouwenspersoon aanwezig, en je mag altijd contact opnemen met diegene, wie weet wat voor fijn advies of goede hulp zij bieden en daarnaast heb jij iemand bij wie je je verhaal kwijt kunt.

Daarnaast zou je je vader ook een brief kunnen schrijven met daarin wat jij voelt, als je het lastig vindt om iets te zeggen, dan is opschrijven vaak een goed alternatief. Jij kan echt vanuit jouw eigen gevoel praten, en je vader kan het rustig op zichzelf in laten werken. Je kan daarin op schrijven wat jou zou helpen om je weer meer thuis te voelen, misschien is dit elke avond samen een spelletje of een rondje lopen, iets wat voor jou fijn voelt. Je zou uit jezelf voor kunnen stellen of je vader jou misschien wil overhoren, om te laten zien dat je alles weet.

Ik hoop dat dit jou een beetje helpt om je weer meer thuis te voelen bij je vader. Mochten we je nog ergens mee kunnen helpen, dan mag je altijd weer een berichtje plaatsen!

Hey Anoniem,

Dankjewel voor je bericht :-). Qua tips sluit ik me helemaal aan bij Isabel en denk ik dat je er zo op verschillende manieren aan kunt werken. Voor mij persoonlijk heeft het schrijven van een brief aan mijn ouders geholpen, waarbij ik gevraagd heb de brief te openen toen ik niet thuis was. Je vermijd zo in ieder geval de mogelijke directe boosheid van je vader en kan je vader het eerst laten bezinken voor je met hem gaat praten. Je kunt hem trouwens vragen of hij een brief wil terug wil sturen zodat hij ook meer tijd heeft om te verwoorden wat hij wil zeggen. Nog een tip: het is misschien goed om eerlijk te vertellen dat je niet wil dat je vader boos op je wordt, omdat dat ook niet het doel van jouw brief is. Op die manier voorkom je hopelijk nog op een extra manier dat je vader zijn frustraties naar jou uit :-).

Voor nu heel veel sterkte en als er iets is, we horen het graag :-).

Take care, Beau