Hoi Rick! Wat fijn dat je Villapinedo hebt gevonden en dat je dit belangrijke onderwerp oppert! Ik begrijp heel erg hoe je je voelt. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 9 jaar oud was. Ik ben nu 21 en ik heb er nog steeds wel eens last van dus het is helemaal niet gek dat je er nog mee zit.

Toen mijn ouders net uit elkaar waren heb ik mijn gevoelens best veel weg gestopt en het nooit echt verwerkt. (Het is dus heel fijn dat jij hier nu al mee bezig bent!) Toen ik 19 was kwamen er dingen boven waardoor ik merkte dat ik nog last had van de scheiding. Ik was bijvoorbeeld erg onzeker over wie er nou écht voor mij zijn in het leven wat betreft vrienden en familie. En ik merkte dat ik snel boos werd op de mensen van wie ik juist het meeste hou.

Wat mij toen heel erg heeft geholpen is om erover te praten met allerlei verschillende mensen. Vrienden van wie de ouders ook gescheiden zijn, mijn broers, mijn ouders en een psycholoog. Ik vond het vooral best eng om met mijn vader te praten (omdat hij is vreemd gegaan waardoor mijn ouders uit elkaar zijn gegaan). Maar het bleek dat hij heel erg open stond om er met mij over te praten en dat hij er altijd voor mij wil zijn! Ook vond ik het erg lastig om met een psycholoog te gaan praten. Het voelde zwak. Maar toen ik open werd naar mijn omgeving over dat ik naar een psycholoog wilde gaan, bleek dat heel veel mensen om mij heen ook naar een psycholoog gaan!

Ik hoop dat ik je hiermee een beetje heb kunnen helpen!

Een warme groet van mij :)

Dag Rik, Goed dat je aangeeft dat je moeite hebt met de scheiding, het kan erg opluchten wanneer je anderen vertelt hoe je je over de scheiding voelt. Zo hoef jij niet alleen rond te lopen met dit gevoel.

Dat je nog steeds moeite met de scheiding van 3 jaar geleden hebt is helemaal niet erg. Voor elk kind is het anders hoe lang en hoe veel ze daar moeite mee hebben. Geef jezelf vooral de tijd en alles wat je voelt is OK. De tip die ik je kan meegeven, en wat je nu al een beetje op het forum hebt gedaan, is erover praten met iemand! Kan je er misschien met een van je ouder over praten dat je nog moeite met de scheiding hebt? Of misschien met iemand anders met wie je graag praat? Zo kunnen ze ook met je meedenken en je misschien wel ergens mee helpen.

Ik hoop dat je wat aan mijn tip hebt, Rik.

Groetjes, Farah

Dag Rick! Wat onwijs stom dat je je naar voelt over de scheiding van je ouders. Goed dat je je vraag hier stelt.

Je bent zeker niet de enige die daar moeite mee heeft en dat is ook helemaal niet gek! Na 3 jaar hoeft het niet opeens helemaal prima te zijn. Je mag er gewoon moeite mee hebben.

De scheiding van mijn ouders is 13 jaar geleden, maar toch heb ik er nog af en toe last van. Niet zo erg als toen, maar wel af en toe. Wat mij hielp was mijn donkere gedachten opschrijven in een schrift, zodat ze uit mijn hoofd, op papier staan. Ook praatte ik met mensen om me heen die ik vertrouwde over wat het met mij deed. Als ik geen zin had om te praten vroeg ik gewoon om een knuffel. Heb jij zo iemand in je omgeving? Je kan ook altijd een buddy krijgen om mee te kletsen bij Villa Pinedo: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/

Lieve Rick, het wordt beter, maar je mag ook gewoon verdrietig zijn :) Je bent nooit alleen.

Liefs van Robin