Dag Mirthe, Dankjewel voor het delen van jouw dilemma. Ik snap helemaal dat je niet goed weet wat je moet kiezen. Met gescheiden ouders is het soms moeilijk om je tijd tussen je ouders te verdelen, dat herken ik heel erg. Ik vind het ook moeilijk om te kiezen tussen leuke dingen doen of naar mijn moeder toe gaan, als ik kies voor niet naar mijn moeder toe gaan dan voelt het alsof ik niet naar haar toe wil. Maar dat is helemaal niet zo! Ik wil dan wel naar haar toe gaan, maar eigenlijk wil ik liever wat anders doen. Wat ik doe is kiezen waar ik zelf blij van word of waar ik zelf zin in heb. Je kan ook niet altijd alles doen en zal dus een keuze moeten maken. Ook vertel ik aan mijn moeder wat ik ga doen en dan snapt ze meestal wel waarom ik dan niet langs kan komen. Misschien begrijpt jouw moeder dat ook wel?

Succes en ook alvast succes met je wedstrijd zaterdag, Mirthe!

Groetjes, Farah

Hoi Mirthe,

Wat fijn dat je je vraag hier durft te stellen! Knap van je.

Ik herken jouw vraag heeeel goed en vond dat één van de lastigste dingen toen ik jonger was. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 2 jaar oud was, dus ik heb veel ervaring met zulke situaties. Je kunt jezelf niet in tweeën splitsen, maar het liefst wil je op twee plekken, bij allebei je ouders, tegelijk zijn zijn. Je bent bang om iemand teleur te stellen, maar wilt ook doen wat je zelf het leukste vindt. En het kan gek voelen om niet naar de ene ouder te willen gaan, omdat je met de ander leuke dingen wilt doen.

Ik woonde vroeger het grootste deel van de tijd bij mijn moeder, en ging in weekenden naar m'n vader. Hoe ouder ik werd, hoe vaker het gebeurde dat ik eigenlijk naar mijn vader moest, maar toch liever bij mijn moeder wilde blijven, omdat ik wist dat zij en de rest van mijn gezin daar leuke dingen gingen doen. Of bijvoorbeeld op zondag naar mijn familie gingen. Dat wilde ik dan eigenlijk niet missen. Vooral omdat ik wist dat ik me bij mijn vader vaak zelf moest vermaken. Mijn vader werkte veel en met mijn stiefmoeder deed ik nooit echt dingen samen. Ik had daar één goede vriendin, maar zij was er ook niet altijd. Dus dan ging ik soms met een soort van tegenzin naar mijn vader, waar ik me soms best schuldig over voelde. En vooral toen ik een tiener werd en in de weekenden ook met vriendinnen leuke dingen wilde doen, vond ik het lastig. Ik wilde wel naar mijn vader, maar ik wilde ook met mijn vriendinnen afspreken. En helaas woonde mijn vader in een andere stad.

Waar ik geluk mee had, was dat mijn vader af en toe zelf zei dat hij het begreep als ik andere dingen wilde doen in het weekend en daardoor niet (of een ander weekend) wilde komen. Dat nam een beetje dat schuldgevoel weg. Ik weet niet zo goed hoe dat bij jou is, maar ik denk dat je het beste gewoon aan je moeder kan vragen wat zij ervan zou vinden als je niet komt? Ik denk dat ze wilt dat jij het leuk hebt! Vaak helpt het om erover te praten.

Veel succes, en ik hoop dat je een leuke wedstrijd hebt!

Liefs, Fabiënne