Hey lieve Fiene, Allereerst wat goed dat je je verhaal hier op het forum durft te delen! Ik vind dat heel dapper van je. Mijn vader is recent ook verhuisd naar het buitenland met zijn vrouw en kinderen. Ik kan me volledig voorstellen dat je hier heel verdrietig om kan zijn en dat je hier veel over nadenkt. Ik kan hier namelijk ook nog wel eens verdrietig over zijn. Het helpt mij vaak om wat afleiding te zoeken van mijn gedachtes, dat doe ik dan door muziek te maken, of iets te schrijven of te schilderen. Ook praat ik er met vrienden of vriendinnen over, of met mijn moeder. Hierdoor kan ik sneller mijn gevoelens en gedachtes een plekje geven. Als je nog meer vragen hebt of iets kwijt wil kan dat altijd, je mag ook altijd een buddy aanvragen als je daar behoefte aan hebt. Liefs en veel succes! Fien

Dag Fiene, Ik ben blij dat je het forum van Villa Pinedo hebt gevonden om je ei kwijt te kunnen. Wat vervelend dat je je zo voelt. Toen mijn vader naar een ander land verhuisde en daar een nieuw gezin stichtte, voelde het soms ook alsof hij voor hen koos. ' Wat mij toen hielp is vooral te doen waar ik zelf blij van werd, zoals sporten (hockeyen deed ik graag) en sprak ook graag met vriendinnen af. Heb jij ook dingen die jij graag doet en waar je blij van wordt? Ook zou het kunnen helpen om er met iemand over te praten in je omgeving over hoe je je voelt, dat kan soms namelijk best opluchten! Misschien kan je er met je moeder over praten, of met vriendinnen, of met iemand anders met wie je graag praat. Dan hoef je niet alleen met dit gevoel rond te lopen.

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt, Fiene!

Groetjes, Farah