Hey Senna,

Wat vervelend voor je zeg! Lijkt me erg moeilijk om de boosheid van je vader zo te moeten zien. Ik heb helaas precies in zo'n situatie gezeten. Mijn ouders waren vaak ook met advocaten en geldzaken bezig. Vaak waren ze gestressd en konden ook nog wel eens boos naar mij reageren.

Begrijpen deed ik het wel. Het was gewoon een zware en moeilijke periode, ook voor mijn ouders, maar dat maakt het nog niet minder verdrietig en stom!

Wat ik gedaan heb toen is aangegeven dat ik het moeilijk vond om hun boosheid en vermoeidheid te moeten zien. Dit was een grote en moeilijke stap, maar ik heb het toch gedaan. Daarna werd het gelukkig een stuk beter. De tip voor jou is dan ook: probeer het aan te geven dat je het stom vind zo. Want vaak hebben ouders zelf niet altijd door dat jij je zo stom voelt door hun acties. En nadat je het hebt aangegeven wordt het snel beter. Je moet even een drempel over, maar als je eroverheen bent, dan ga je je een stuk beter voelen. Ik weet het zeker!

Praat je hier wel eens met iemand over, bijvoorbeeld een mentor? Weet dat Villa Pinedo ook buddy's heeft waar jij even je verhaal kwijt kunt en die jou hierin kunnen helpen

Heel veel succes en weet dat je hierin niet alleen bent! Je kunt het!

Groetjes Anna

Hey Senna,

Vervelend om te lezen dat je vader boos kan reageren, omdat hij veel dingen aan zijn hoofd heeft. Mijn vader had dit ook vaak. Hij was vaak met werk bezig en was dan gestresst. Als ik dan een keer iets niet had opgeruimd, dan werd mijn vader boos. Ik weet nu dat dat kwam omdat mijn vader veel aan zijn hoofd had en dat zijn 'emmer' bijna overliep. Soms was ik (of mijn broertje) dan net de druppel die de emmer deed overlopen. Dan werd het even te veel en kwam er boosheid uit. Herken jij dat ook zo?

Vaak heeft de boosheid met stress, vermoeidheid en andere dingen te maken, maar niet met jou. Niet vergeten, goed?

Veel liefs en dikke knuffel voor jou,

Demi