Hallo Anoniem, Dankjewel voor je berichtje. Zo loop je er in iedergeval niet in je eentje over na te denken. Ik heb zelf ook veel moeite met de nieuwe vriendin gehad van mijn vader. Maar meer omdat zij hard op zei dat ze een hekel aan kinderen had... Ik kan me voorstellen dat het heel spannend en lastig is om aan je vader te vertellen wat je vind en voelt. Wat je zou kunnen doen is eerst voor jezelf op papier zetten wat je zou willen zeggen. Vervolgens zou je een brief aan je vader kunnen schrijven. Deze hoef je niet direct aan hem te geven, deze brief kun je gewoon voor jezelf houden. Je mag hem natuurlijk ook aan je vader laten zien. Een andere manier kan zijn, dat wanneer je ouders nog op een vriendelijke manier met elkaar omgaan dat je vraagt of je moeder erbij wilt zitten. Als je moeder hier van weet en jou dit prettig lijkt natuurlijk. Je kunt aan haar vragen of ze er gewoon bij wilt zitten omdat je het spannend vind maar niet om jouw verhaal te doen. Het is belangrijk dat het verhaal vanuit jou komt, dan zal je vader het eerder begrijpen dan wanneer iemand anders jouw gevoelens uit zou leggen. Mocht je hulp nodig hebben met het schrijven van de brief kun je de brief ook eerst op Villa Pinedo zetten en dan kun je vragen om tips, eventueel aanpassingen. Je kunt die brief ook in de reacties zetten want dan krijg ik een mailtje binnen en dan kan ik met je mee kijken.

Liefs, Lotte

Hoi anoniem,

Wat goed dat je hier om advies komt vragen! Wat Lotte al zegt: dan loop je in ieder geval niet in je eentje rond met die twijfels in je hoofd.

Je schrijft dat je net alsof doet alsof je de vriendin van je vader aardig vindt. Dat herken ik wel, ook al deed ik niet altijd alsof, maar liet ik het wel blijken dat ik haar niet leuk vond EN ik sloot mezelf op op mijn kamer. Eigenlijk denk ik dat het best goed is om jezelf terug te trekken uit zo'n situatie. Dan ga je jezelf in ieder geval niet extra ergeren aan haar en kan het niet uit te hand lopen.

Maar toch wil ik je wel meegeven dat je het beste tegen je vader kunt vertellen dat je het niet prettig vind om in haar bijzijn te zijn. Wat Lotte zegt: wellicht is het een idee om het eerst op papier te zetten. Want zoals je al zegt durf je het eigenlijk nog niet, wat ik echt helemaal begrijp. Ik zou het ook niet zo durven. Toch, als je een brief schrijft, dan kun je op je eigen tempo en op je eigen manier uitleggen en beschrijven hoe jij je voelt en wat jij graag anders zou willen zien in de situatie.

Als je de brief aan je vader laat lezen, dan heeft hij de kans om het rustig te lezen en het in zich op te nemen. Dan hoef je niet meteen de confrontatie aan door met hem in gesprek te moeten, zeg maar. Dat scheelt impulsieve uitspraken die het lastig kunnen maken.

Ik denk dat jouw vader dit allemaal best graag zou willen weten van jou. Ik kan me niet voorstellen dat hem dit koud zou laten. Dus door er met hem over te praten, voel je je misschien ook wat prettiger om vaker je gevoelens te delen.

Veel succes.

Liefs, Femke