Beste Anoniem,

Ik heb vroeger, toen mijn ouders gingen scheiden, ook in deze situatie gezeten. Mijn ouders hadden bijna elke avond ruzie en daardoor kon ik niet slapen. Ik voelde me hierdoor erg slecht, wat invloed had op onder andere school. Het was voor mij altijd erg moeilijk om niet naar beneden te lopen en proberen de ruzie te sussen, omdat ik het heel rot vond als mijn ouders ruzie hadden.

De beste manier om met deze situatie om te leren gaan, is om je aandacht zo veel mogelijk af te leiden van de situatie thuis, maar het ook niet volledig te negeren. Je zult vast wel een aantal goede vriendinnen hebben, met wie je vaak optrekt. Probeer je aandacht van de situatie thuis af te leiden door bijvoorbeeld een middagje met ze op stap te gaan. Aan goede vriendinnen kun je alles vertellen, dus het kan ook zeker geen kwaad om de situatie thuis aan je vriendinnen uit te leggen en vragen wat zij zouden doen. Praten over de situatie thuis met mensen die je goed kent, is een goede eerste stap tot verwerking van het verdriet, zodat je er over een tijdje veel beter mee om kunt gaan dan nu.

Over het ‘kant kiezen’ gesproken, op het moment dat mijn ouders ruzie hadden, heb ik geprobeerd zoveel mogelijk onpartijdig te zijn en eigenlijk alleen maar geprobeerd om ze te laten stoppen met ruziën. De verhalen aanhoren, een mening geven, en dus uiteindelijk en een kant kiezen heeft absoluut geen zin, omdat jij je dan mengt in een lastige situatie tussen twee volwassen personen die uitsluitend door die twee personen opgelost kan worden. Het is voor jou niet goed om ook maar enige kennis te krijgen over waar ze ruzie over hebben, omdat je hierdoor alleen maar gaat piekeren of het ooit nog wel goed komt, en aan de andere kant doet het je ouders ook pijn om jou zo verdrietig te zien over de situatie waar ze in zitten. Houdt je zo veel mogelijk afzijdig en geef je ouders tijd om uit deze moeilijke situatie te komen.

Ik heb het verwerken van mijn verdriet en de situatie thuis een plekje geven altijd erg moeilijk gevonden, maar ik weet zeker dat jij dit ook kunt!

Heel veel liefs,

Ruben.

Hey, Wat goed dat je hebt gevraagd om allebei de kanten van het verhaal! Maar wat rot dat je moeder doorgaat met het zwart maken van jouw vader. Je moeder is zo te horen erg verdrietig. Het is goed om haar de brief van Villa Pinedo te laten lezen. Dan kan ze zich misschien ook in jou verplaatsen. Je kan vragen aan je ouders, als het te moeilijk is ook in een brief, of ze weer even apart kunnen gaan wonen. Zodat je moeder nu even naar een vriendin gaat om te logeren. En dat ze dan om samen te overleggen over hoe het nu verder gaat in een openbare ruimte afspreken. Zodat jij er niet steeds bij bent als ze gaan ruziën. En over een kant kiezen gesproken. Je hoeft geen kant te kiezen! Ook al voelt het wel zo. Dat staat ook heel mooi in de brief van Villa Pinedo. Die kan je sowieso uitprinten en aan allebei laten lezen. Ik hoop dat het snel beter gaat!

ik herken dit echt heel erg, en ik vind dit dan ook echt vreselijk. alleen is het verhaal dan omgekeerd, mijn moeder is weggegaan en mijn vader was dan allemaal verhalen aan mensen gaan vertellen die helemaal niet waar waren. ik heb mijn vader die dag even moeten uitleggen dat het niet zo lag. hij vertelde het ook aan iemand die veel medelijden met hem had, terwijl het hele verhaal niet klopte. ik ben toen heel erg boos geworden. ik hebben midden in de stad heel erg tegen hem gevloekt over hoe stom hij was dat hij in zijn eigen leugens geloofde. toen realiseerde hij zich wel dat het niet klopte wat hij zei. jammer genoeg gebeurd het dat na een week ofzo gewoon weer opnieuw. ik haal de andere partij er dan bij zodat die weten wat mijn vader wel eens doet. ik snap je verhaal heel goed, want ik zit vaak in precies dezelfde situatie. de beste tip die ik kan meegeven is dus inderdaad geen kant kiezen, want dat maakt het echt alleen maar erger. soms moet je gewoon even laten zien dat het niet klopt wat diegene dan zegt. het liefste gewoon als de vriendinnen van jouw moeder er gewoon bij zijn. of als de vriendinnen net weg zijn. dat heb ik ook gedaan. gewoon even laten zien hoe jij denkt. hopelijk realiseerd jouw moeder dat het echt triest is om leugens tegen mensen te vertellen en dat zij dan ook nog medelijden krijgen. soms moet je wel tegen wat kritiek kunnen. in dit geval is jouw moeder best wel fout. groetjezzz

mijn papa en mama hebben ook vaak ruzie

ik begrijp dat je geen kans kan kiezen, dat hoef je natuurlijk ook niet te doen. ik denk dat je aan je vader en moeder even gaat vragen of je even een gesprek kan houden ( met ze 3en ) en daar zegt dat ze jou erbuiten moeten houden. dat zullen ze wel begrijpen want voor een kind is dat niet leuk !

heel veel succes anoniem