Hi anoniem,

wat ontzettend rot allemaal! Ik voel me soms ook eenzaam door de scheiding en de situatie eromheen, het helpt mij dan om het er allemaal 'uit' te schrijven door de hele situatie op papier te zetten, maar dat is heel persoonlijk en ik weet niet of dat voor jou ook helpt.

Wat ik ook heel fijn vind is om met iemand erover te praten, iemand die er onafhankelijk instaat en gewoon naar mijn verhaal wil luisteren. Ikzelf kan goed praten met mijn oma of met een goede vriendin maar sommige kinderen vinden het ook heel fijn om aan een psycholoog hun verhaal kwijt te kunnen.

Zelf probeer ik positief te zijn en niet te veel aan negatieve dingen te denken, dat helpt ook om je gelukkig te voelen :)

Hopelijk heb je hier iets aan.

Liefs, Liselot

Als moeder ( helaas ook gescheiden) lees ik je verhaal en de tranen staan in mijn ogen. Onze zoon van toen 12 en nu ruim 13 heeft het ook zo enorm zwaar gehad. Het verdriet, de pijn, de frustratie en de onmacht omdat het contact met vader slecht was/is heeft mijn moederhart zo veel pijn gedaan. Het besef dat kinderen (ongeacht de leeftijd) hier zo door verscheurd kunnen raken ......Ik heb geen tips maar wil je wel enorm veel liefde, kracht en sterkte wensen. X

Ga eens praten met de huisarts. Ik weet dat er lotgenotengroepen zijn voor kinderen van gescheiden ouders. Misschien helpt dat een beetje. Sterkte Lieverd.