Hoi Janice,

Hartstikke knap, dat jij deze vraag durft te stellen op het forum. Ik had ook na een paar jaar geen contact met mijn vader te hebben, weer contact. Dat voelde voor mij ook heel raar aan, naar mijn idee miste ik die aantal jaren wel. Ik ben het gesprek met mijn vader aangegaan om uit te leggen dat ik mij een beetje gek voelde bij de situatie. Het was voor mij al een behoorlijk opluchting om het uit mijn systeem te hebben. Misschien helpt het om jouw gevoel te bespreken met jouw vader?

Liefs,

Candice

Hoi janice ik ben Tim je ik heb misschien een nuttige tip maar je aan je moeder vragen en regelen dat je je pa weer kan zien ik heb medelijden met iedereen hier ❤️‍

Hey Janice,

Wat goed dat je het Forum van Villa Pinedo hebt gevonden voor deze vraag. Ik kan me voorstellen hoe je je voelt, want ik heb mijn vader ook een tijdje niet gezien. Dat was een paar maanden, maar het was toch gek om er opeens weer te zijn.

De tijd verandert in twee jaar tijd natuurlijk, dus ik kan me voorstellen dat jullie band ook verandert (en hoe jij je voelt überhaupt). Mijn eerste gedachte is om met je vader te gaan praten. Of hem misschien een brief te schrijven, omdat dat net wat makkelijker kan zijn dan het in zijn gezicht zeggen. Heb je daar al over nagedacht? Ik heb dat vroeger ook gedaan en ik werd er rustig van, omdat ik wist dat ik alles kon zeggen wat ik wilde zeggen, zonder dat ik iets zou vergeten.

Soms heeft het misschien ook even tijd nodig (dit is misschien een heel irritant antwoord ). Ik merkte dat het steeds een beetje beter werd als ik hem vaker zag. Merk jij al verschil? Als je dat niet merkt, is dat ook oké. Ik hoop dat praten helpt! En als je het niet met je vader kan bespreken, misschien met je moeder of een andere volwassene waar je je ei kwijt kunt?

Ik stuur je in ieder geval een dikke digitale knuffel toe!

Liefs, Vera