Hi lieve Emma, wat fijn dat je het forum van Villa Pinedo hebt gevonden om je vraag te stellen! Weet dat je hier nooit alleen bent en dat hier altijd mensen zijn die je wél helemaal begrijpen. Ik herken me best wel in het verhaal dat jij vertelt. Mijn ouders zijn ook al gescheiden sinds ik 4 ben (ik ben nu 19) en ondanks dat dat lang geleden is kan ik er ook nog steeds moeite mee hebben.

Je vertelt dat je je vaak alleen voelt en dat je het idee hebt dat niemand jou echt begrijpt. Wat een vervelend gevoel is dat hè? Ik heb daar ook veel last van gehad en eigenlijk heb ik het regelmatig nog steeds, als ik weer eens in een rot situatie zit die te maken heeft met de scheiding van mijn ouders. Het lastige is gewoon dat mensen die niet hetzelfde hebben meegemaakt, ook niet 100% kunnen begrijpen wat jij bedoelt, ook al willen ze dat wel graag. Het is heel lastig als mensen die je het vertelt het idee hebben dat je overdrijft, want dat doe je niet. Wat jij voelt is wat jij voelt en daar heeft niemand iets over te vinden. Het is gewoon zo. Misschien helpt het om, wanneer je weer eens met iemand in gesprek bent, aan te geven wat je op dit moment nog precies lastig vindt. Het kan zijn dat je dit al doet, maar als dat niet zo is lukt het anderen misschien wat beter om jou te begrijpen.

Ik merk zelf dat ik het af en toe best fijn vindt om over de scheiding te praten. 'Helaas' heb ik eigenlijk geen vrienden die hetzelfde hebben meegemaakt (fijn voor hun natuurlijk!), dus ik snap zeker hoe jij je moet voelen. Wat mij hierin helpt is om het er steeds met dezelfde mensen over te hebben. Ik heb een paar vrienden die ongeveer tot in detail weten hoe de scheiding is verlopen en waar ik op dit moment nog last van heb. Hierdoor kunnen ze mij, ondanks dat ze het gevoel zelf niet kennen, toch goed helpen en steunen. Wie weet is dat voor jou ook een tip.

En verder is Villa Pinedo the place to be voor kinderen en jongeren die zich net zo voelen als jij. Op dit platform komen eigenlijk alleen mensen die zelf ook gescheiden ouders hebben, dus die zullen nooit zeggen dat jij overdrijft en zullen veel beter begrijpen hoe jij je voelt. Als je vaker de behoefte heb om met iemand te praten die jou wel begrijpt, kan ik je heel erg aanraden om je op te geven voor een buddy. Dan wordt je gekoppeld met iemand die iets ouder is dan jij en die wat betreft de scheiding iets soortgelijks heeft meegemaakt. Deze persoon is er dan helemaal voor jou om met je te kletsen over de scheiding of over andere dingen. Aanmelden kan op deze pagina: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal en onthoud dus dat je niet de enige bent met deze ervaring. Een dikke virtuele knuffel van mij!

Liefs, Lotte

Hoi lieve Emma,

Goed dat je hier schrijft waar je mee zit! Klinkt heel begrijpelijk en herkenbaar.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 was, en ik ben nu 23. Eigenlijk heb ik er nu veel meer moeite mee dan toen ik jong was. Als je heel klein bent dan ben je bezig met andere dingen (zoals spelen!) en nog niet zo bezig met de dingen tussen je ouders, ook al krijg je die misschien wel mee. Pas als je wat ouder wordt merk je dat het er in andere gezinnen wat anders aan toe gaat. De situatie waar je zelf in opgroeit is 'normaal'. En ik ben er nu pas een paar jaar achter dat het eigenlijk helemaal niet zo'n fijne en veilige situatie was bij mij thuis. Daar heb ik nu ook hulp voor, om daarmee om te gaan. Het kan dus zeker dat het, nu je wat ouder bent, juist moeilijk is.

Weet dat je zeker niet alleen bent hiermee. Er zijn veel kinderen van gescheiden ouders die precies snappen wat jij hier schrijft! Als je het fijn vindt om wat vaker met iemand te kletsen kun je altijd een buddy aanvragen via Villa Pinedo!

Veel sterkte met alles Emma!

Groetjes, Anne