Hoi!

Wat ontzettend goed van je dat je jouw vraag hier deelt en dat je hiermee al om hulp vraagt.

Hoewel ik geen last heb gehad van zelfbeschadiging, heb ik wel lang last gehad van depressieve gevoelens. Ik voelde eigenlijk teveel om te weten waar ik moest beginnen met voelen. Ik herken ook erg het gevoel dat ik ‘altijd vrolijk’ was, maar eigenlijk van alles voelde. Dat is vervelend hè?

Ik vind het heel knap dat je inziet dat je hulp nodig hebt. Dat is al een heel grote stap!

Ik kan me goed voorstellen dat het heel frustrerend kan zijn als je ouders geen erkenning bieden voor jouw gevoelens en de gevolgen (zelf beschadiging) daarvan. Heb je weleens geprobeerd om brieven te schrijven? Niet perse aan iemand, maar gewoon schrijven. Het hielp mij altijd om als ik vervelende gedachten kreeg, te gaan schrijven. Ik schreef dan in een schriftje waarvan ik wist dat niemand dat ooit zou lezen. Dat gaf mij de vrijheid om vrijuit te schrijven over alles en iedereen en er hoefde geen verhaallijn in te zitten. Dat hielp mij altijd erg.

Volgens mij mag je als je 16 jaar of ouder bent zelf hulp vragen bij een huisarts of andere hulpverlener, maar ik weet niet zeker of je dan ook geen toestemming meer nodig hebt van je ouders. Dit zou je misschien eens kunnen opzoeken?

Toen ik mij op het laagste punt van mijn leven voelde, heb ik dus heel veel geschreven en probeerde ik steeds met iemand iets te delen over mijn gevoelens. Ik bepaalde zelf met wie en hoe diep ik erop in ging, maar dan kon ik het wel even kort bespreken met iemand. Ook hielp het mij om een hobby te hebben waar ik mij even helemaal in kon verliezen, bij mij was dat zingen. Dan hoefde ik nergens aan te denken en kon ik mij concentreren op het zingen. Heb jij zo’n activiteit of hobby, waarin je je even helemaal kan verliezen? Voor sommige mensen kan het ook sporten zijn bijvoorbeeld.

Ik snap dat je dichtklapt als je over je gevoelens probeert te praten, dat heb ik zelf ook heel lang gehad. Ook daarbij hielp het schrijven van brieven mij. Voor een lastig gesprek schreef ik dan bijvoorbeeld een brief. Dan kon ik eerst goed nadenken wat ik wel of juist niet wilde zeggen en kon ik het gewoon voorlezen of laten lezen tijdens het gesprek.

Ik hoop dat je wat hebt aan deze tips. Anders ben je ook altijd welkom om nog een vraag te plaatsen op dit forum of te antwoorden op dit berichtje. Je kan ook altijd met een buddy kletsen. Dat is iemand tussen de 18 en 25 jaar met gescheiden ouders en met zo’n buddy kan je chatten.

Weet in ieder geval dat je het niet alleen hoeft te doen❤️

Liefs, Romy