Hoi Daisy,

Wat dapper dat je je verhaal hier op dit platform met ons wilt delen! Ik kan heel goed begrijpen dat je je heel vervelend voelt bij de situatie waar je je nu in bevind. Mijn ouders zijn ook gescheiden, en het stukje waarin je verteld dat je moeder een opmerking maakt over een briefje geven en dat dat normaal is voor die familie herken ik erg goed. Zelf heb ik ook een stiefmoeder en hier heeft mijn moeder ook veel op te zeggen, bijvoorbeeld ook als het om cadeautjes gaat. Dit is helaas iets wat wel eens voorkomt met gescheiden ouders en is heel vervelend voor ons, de kinderen, die het allemaal maar moeten aanhoren, voor ons is dat ook niet fijn! Zoals ik het lees heb je je moeder als cadeau voor haar verjaardag een lunch gegeven, die ze uiteindelijk toch zelf wou betalen. Dat kan inderdaad gebeuren, maar het is jammer dat je moeder dan zegt dat ze het niet leuk vind geen cadeau gehad te hebben, terwijl ze die dus wel heeft gekregen van jou en je zus. Voelt het voor jou alsof je iedereen tevreden wilt houden maar dit soms niet lukt? Dat is iets waar ik wel veel last van heb gehad. Ik denk dat het jou zou kunnen helpen om er toch in gesprek over te gaan met je moeder, ondanks dat dit moeilijk of spannend kan zijn. Misschien zou je kunnen aangeven hoe jij je hierbij voelt. Je kan vertellen hoe jij het hebt ervaren dat zij verteld geen cadeau te hebben gehad en haar eraan herinneren dat ze die wel heeft gehad, maar uiteindelijk zelf de keuze heeft gemaakt om hier zelf voor te betalen. Misschien was je moeder het wel vergeten en fris je hiermee haar geheugen op. Je moeder heeft ook de opmerking gemaakt over het cadeau voor je stiefmoeder. Zelf vond ik het heel vervelend om opmerkingen van mijn ouders over de ander te horen. Misschien zou je aan kunnen geven dat je het niet fijn vind als je moeder zulke opmerkingen maakt, zoiets kan ook erg vervelend zijn voor jou en daar mag je je zeker over uitspreken! Ik hoop dat ik je hiermee een stap vooruit heb kunnen helpen, en ik wil je veel succes wensen!

Liefs van Quinty

Hey Daisy, Ik herken jou verhaal heel erg. Super mooi dat je dit deelt hier op het forum. Wat ik altijd doe als dit gebeurd is dat het laat gebeuren en later als we alleen zijn aan haar vraag waarom ze op die manier reageert of waarom ze er moeite mee heeft. Dit helpt mij heel erg omdat er dan ook een gesprek komt en dan weet je ook waar je moeder vandaag komt. Ook kan je dan laten weten hoe jij je voelt op zulke momenten. Ik hoop dat je hier iets aan hebt :)