Hoi Fenne,

Wat knap dat je dit durft te delen hier. Ik kan me goed voorstellen dat het heel vervelend voor jou is dat je vader zulke dingen tegen jullie zegt en dat jullie daar bang van worden.

Ik heb zelf niet echt gehad dat mijn vader zulke dingen zei, maar hij zei wel vaak negatieve dingen over mijn moeder en dat vond ik ook heel erg lastig. Ik wist niet zo goed hoe ik daarop moest reageren. Ik heb dit toen gezegd tegen mijn vader en dit hielp wel een beetje.

Heb jij al weleens geprobeerd om tegen je vader te zeggen dat je het vervelend vindt? Misschien weet je vader niet dat jullie het zo vervelend vinden. Als je dit heel spannend vindt, zijn er misschien wel mensen met wie je het samen kan vertellen aan hem. In veel gemeentes bestaat er een sociaal team voor dit soort lastige dingen.

Als je het lastig vindt om zelf te bedenken wat je dan zou moeten zeggen, hebben wij van Villa Pinedo ook open brieven geschreven, die je zou kunnen voorlezen. Misschien begrijpt je vader dan beter hoe dit soort opmerkingen voor jou zijn. Die brieven vind je op onze website bij ‘tips’ en dan bij ‘open brieven’.

Weet dat je altijd hier nog een reactie achter mag laten en dat je ook altijd welkom bent om je in te schrijven om te kletsen met een buddy. Dat zijn mensen tussen de 18 en 25 jaar die zelf ook gescheiden ouders hebben en waarmee je kan chatten.

Je hoeft het niet alleen te doen❤️

Liefs, Romy

Hey Fenne, ik kan me voorstellen dat je hier last van hebt. Als ik jouw bericht lees herken ik het 'op je tenen moeten lopen'. Herken jij dat ook? (Op je tenen lopen betekent dat je niet helemaal jezelf kan zijn, dat je je moet aanpassen of op je hoede moet zijn).

Ik herken dat namelijk heel erg. Mijn moeder kon haar verdriet, frustratie en boosheid snel op mij afreageren (voor mijn gevoel). Ik heb toen heel erg moeten leren om tegen mijn moeder te zeggen wat het met mij deed dat ze dit soort dingen zei. Als ik het bij mijn gevoel hield, kon zij mij beter begrijpen. Zou jou dat ook kunnen helpen? Veel liefs!