Dag lieve E, Wat een heftig verhaal! Niet alleen een scheiding maar ook een ouder met een depressie is zeer zeker niet makkelijk.

Ik denk dat het heel goed is dat je je verhaal hebt getypt, gedeeld en nu reacties van ons krijgt. In jouw verhaal hoor ik dat je al heel goed hebt nagedacht en de mogelijkheden op een rijtje hebt gezet. Dan is het vooral fijn om even te delen en je pittige verhaal van je af te schrijven.

Vervelend dat je teleur bent gesteld door hulp verleners van jouw moeder en dat je daardoor het vertrouwen in die hulp een beetje verloren bent. Dan lees ik dat je met je zus heel goed kan delen (heel fijn!), maar dat je met je vriend en ook met vrienden niet deelt. Je voelt je emotioneel en bent bang om in tranen uit te barsten. Mogen vrienden bij jou in tranen uit barsten? en mag jouw vriendje dat bij jou? Jij mag dat ook bij hen denk ik. Ik ken de situatie onvoldoende, maar "that's what friends are for".

Dat gevoel wat je beschrijft van ongewenst zijn dat lijkt mij heel verdrietig voor je! ik kan me voorstellen dat wanneer je je zo voelt.. je je ook moeilijk positief kan opstellen in het gezin van je vader omdat je er continu een beladen negatief gevoel bij hebt!

Je zou eens een afspraak kunnen maken bij de huisarts. Huisartsen hebben vaak goed zicht op hulp voor jongeren, belangrijk om dan je wantrouwen uit te spreken!

als je het fijn vindt om regelmatig te kletsen met een lotgenoot/ervaringsdeskundige dan kun je je via Villa Pinedo aanmelden en buddy krijgen. Neem even een kijkje op: http://www.villapinedo.nl/buddy

sterkte en liefs, Rianne

Lieve E,

Bedankt voor het delen van je verhaal. Het is heel erg heftig om je ouders en je gezin zo uit elkaar te zien vallen.. Daarnaast ook de depressie van je moeder, waar soms moeilijk mee om te gaan is. Ik vind het super sterk van je dat je in deze moeilijke situatie nog zo sterk bent gebleven en voor jezelf nadenkt hoe je de situatie voor jezelf kunt oplossen. Bedankt dat je ons vraagt om mee te denken! Ik weet hoe vervelend het is als je ouders soms niet in staat zijn om naar je te luisteren. Maar er zijn altijd mensen in je omgeving die je graag willen helpen om sterker uit de moeilijke tijd te komen. Vriendinnen met wie je uitstapjes kunt doen of ontspanningsmomenten creëren voor jezelf. Het is erg vervelend om te zien en te merken dat je vader meer aandacht besteed aan je broer. Hierdoor kun je je heel erg eenzaam voelen... Mijn tip is dan ook om vooral heel goed voor jezelf te zorgen en jezelf op de eerste plaats te zetten. Hiermee bedoel ik dat ouders soms tijd nodig hebben om te beseffen waar ze mee bezig zijn. Tot die tijd is het misschien goed om jezelf zoveel mogelijk te ontspannen en leuke dingen te doen met vriendinnen. Je geeft aan dat je niet zo goed kunt praten met je vader en je broer, omdat het mannen zijn. Misschien kun je een briefje schrijven aan hen, waarin je jouw gevoelens en gedachten beschrijft. Hopelijk zullen zij zich hierdoor geroepen voelen om jou de nodige aandacht en zorg te geven die jij ook nodig hebt.

Ik hoop dat je iets zult hebben aan mijn tips! Hou je sterk en zorg vooral goed voor jezelf!

Liefs, Mehtab