Hoi Sem,

Wat knap van je dat je dit durft te delen en dat je hulp bij ons zoekt. Wat ik lees is dat er heftige dingen bij jou thuis gebeuren en dat heeft natuurlijk veel invloed op jou.

Laten we eerst beginnen bij jou thuissituatie bij jou mama. 1 ding is zeker en het is niet jou fout als iemand zulke vervelende dingen zegt (zoals jou stiefvader) tegen jou. Jou stiefvader heeft zelf waarschijnlijk dan heel veel dingen waar hij mee zit en het dan op jou afreageert. Dat maakt het niet goed dat hij zo tegen jou praat. Ik snap ook dat dat pijn doet als jou mama daarin zijn kant koos. Heb je het hier later nog met jou mama over gehad? Als jou stiefvader weer vervelend doet probeer dan naar je kamer te gaan en ga iets doen wat jij leuk vind of ga buiten spelen met vriendjes&vriendinnetjes. En misschien is het een idee om het ook op school te bespreken met een lieve docent waar jij mee kan praten en veilig voelt.

Ik snap dat de situatie bij jou papa ook niet makkelijk is. Maakt jou papa vaak vervelende opmerkingen? Wat vervelend wat jullie hebben meegemaakt met jou papa. Mijn papa heeft ook diabetes en een burn-out gehad en ik vond dat zelf heel lastig en wilde altijd voor hem zorgen. Ik ben toen in een dagboekje gaan schrijven over hoe ik mij voelde en ik schreef ook op wat goed is gegaan die dag. Want als iemand zich snel verdrietig voelt zoals jou papa zijn positieve dingen voor jou belangrijk. Het is ook lastig als iemand zoals jou stiefmoeder niet goed met haar emoties om kan gaan. Jou halfbroertje is nog jong dus luistert niet zo goed en het is niet erg dat je dan even een “hekel” aan hem hebt. Zelf heb ik een broertje en toen die klein was vond ik hem ook wel eens irritant dat is gelukkig heel normaal hihi..

Ik lees ook dat 1 van je stiefzusjes heel graag op jou wilt lijken. Ik denk dat ze eigenlijk heel erg tegen jou opkijkt en misschien steun zoekt bij je. Je andere stiefzusje zoekt het weer op een hele andere manier bij haar vader. Maar dat maakt het niet leuker voor jou.

Jou gevoel is net zo belangrijk als ieder ander gevoel.

Wij hebben hele lieve buddy’s die zich herkennen in jou verhaal. Ik denk dat het je kan helpen als je misschien met een buddy wat langer kan praten.

Ik hoop dat het je iets heeft geholpen.

Een hele dikke virtuele knuffel van mij Romy

Hi lieve Sem, wat mega dapper dat jij jouw verhaal durft te delen hier op het forum! Weet dat je hier nooit alleen bent! Wat je vertelt is eigenlijk dat je je zowel bij je moeder als bij je vader thuis niet op je gemak voelt, omdat op beide plekken problemen spelen. Wat een ontzettend naar gevoel moet dat zijn zeg! Zelf herken ik het wel een beetje. Ik heb natuurlijk niet precies hetzelfde meegemaakt als jij, maar wat betreft het vele 'gedoe' thuis en het je niet thuis voelen herken ik me er wel heel erg in.

Ik kan je zelf niet met alle losse problemen helpen, maar ik kan misschien wel wat algemene dingen met je delen die je hopelijk helpen om je wat beter te voelen. Zoals je aangeeft zegt je stiefvader weleens dingen waar jij je niet prettig bij voelt. Dat is ontzettend vervelend. Weet in elk geval dat als hij gemene dingen tegen jou zegt, dat absoluut niet jouw schuld is! Mijn stiefvader kon ook vervelende opmerkingen maken waar ik vervolgens nog lang over kon piekeren. Heb jij dat ook? Wat mij uiteindelijk heeft geholpen is om voor mezelf op te komen en het te zeggen als ik het niet eens was met zijn uitspraken, maar dat kan natuurlijk niet in elke situatie en dat kan ook heel spannend zijn. Het gaf mij alleen wel een goed gevoel om het er niet zomaar bij te laten. Ik heb het er ook veel met mijn vader en stiefmoeder over gehad. Misschien heb jij ook wel iemand in je omgeving met wie je hierover kan praten?

Ik lees verder dat de situatie bij jouw vader thuis ook niet heel makkelijk is voor jou. Wat lastig dat je daardoor niet echt een plek heb waar je je echt op je gemak voelt. Je vertelt onder andere dat jouw vader een burn out heeft. Mijn moeder heeft ook een burn out gehad. Ik voelde me in die periode heel erg verantwoordelijk voor haar en vond mijn eigen gevoelens minder belangrijk dan die van haar. Herken jij dit? Als dat zo is, wil ik je heel graag vertellen dat jouw gevoelens minstens zo belangrijk zijn als die van je vader of van de rest van de familie! Het is belangrijk dat je naar jezelf luistert en het zou fijn zijn als er ook nog iemand in je omgeving is die naar je luistert. Misschien een opa of oma, of een juf of meester? Vergeet in elk geval niet dat jij ook belangrijk bent en dat je niet hoeft te zorgen voor het geluk van je ouders!

Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal en kun je steun halen uit het idee dat je niet de enige bent in zo'n situatie. Mocht je nog meer vragen hebben, dan mag je deze natuurlijk altijd stellen. Als je liever voor een langere tijd met dezelfde persoon kletst, kun je je aanmelden voor een buddy. Dat kan op deze pagina: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Heel veel liefs, Lotte

Wat erg voor je! Ik heb dit thuis zelf niet, maar je kunt altijd met me praten!