Dr. Phil
Het is dinsdagmiddag. Ik zit op de bank en kijk naar een aflevering van Dr. Phil. Een vreselijke eigenschap. Maar af en toe mag je kijken naar de zogenaamd zielige maar vooral melodramatische Amerikanen die voor de ogen van miljoenen kijkers in krokodillentranen uitbarsten. Deze aflevering gaat over gescheiden ouders. De vader is opnieuw getrouwd en de moeder is nog alleen. Hé, dat is herkenbaar! De kinderen en de ex-vrouw klagen dat de vader geen alimentatie betaalt. De moeder vertelt leugens over de vader aan de kinderen. Dit beweert de vader tenminste. Ik geloof de helft niet van wat die lui tijdens een aflevering in de stoel zeggen, maar een ding is duidelijk: Het kan flink fout gaan tussen gescheiden ouders om wat voor een reden dan ook en het kind is daarvan meestal de dupe.
Mijn ouders zijn jaren geleden gescheiden. Ik was anderhalf en mijn zus zeven. Zij heeft het dus veel bewuster meegemaakt dan ik. Ik heb geen herinneringen aan ouders die samen zijn. De situatie was voor mij al snel volkomen logisch. Ouders die nog wel een gezinnetje vormden met hun kind(eren), dát was pas vreemd. Het feit dat mijn ouders uit elkaar zijn en mijn vader hertrouwt is heeft me nooit echt veel gedaan tot ik begon te puberen. Dat is de eerste levensfase waarin je echt na gaat denken en dingen gaat beseffen. En je gaat moeilijk doen over van alles en nog wat natuurlijk. Sommige kinderen hebben het gevoel dat je op die leeftijd tussen je ouders moet kiezen. Dat is mij gelukkig nooit overkomen. Zelfs nu mijn vader naar een andere woonplaats verhuisd is ga ik er nog elke week heen. Tenminste, dat probeer ik. Want hoe ouder je word hoe drukker je het krijgt.
Mijn ouders hebben geen hekel aan elkaar, maar liggen over sommige dingen nog altijd overhoop. Voornamelijk geld. Dat is een vaak voorkomend probleem bij gescheiden ouders volgens mij. Mijn vader betaalt elke maand netjes alimentatie en zodra ik achttien wordt gaat hij veel voor me betalen (school, zakgeld, kleedgeld etc.). Op dit moment ‘leef’ ik van mijn studiefinanciering en het geld dat ik verdien met mijn bijbaantje. Ik kreeg ook kleedgeld, maar dit werd moeilijk bij te houden voor mijn moedertje met haar baan in de zorg. Vind ik mezelf hierdoor zielig? Absoluut niet. Zo leer ik een beetje zelfvoorzienend te zijn. Natuurlijk ben ik blij als ik straks achttien ben en net wat meer geld en minder zorgen heb, maar tot die tijd ben ik tevreden met hoe het is. Wapenstilstand tussen mijn ouders en niet al te veel drama. Als kind van gescheiden ouders is dat al een hele prestatie.
Floor (17)