Lieve Anoniem,

Wat dapper dat je jouw verhaal deelt met ons! Ik heb zelf geen soortgelijke situatie meegemaakt maar ik kan me voorstellen dat dit super moeilijk is voor jou!

Hoe gaat het met je nu je ouders uit elkaar zijn? Je verteld dat je moeder een aantal dingen heeft gezegd zoals terug komen en een appartement zoeken, maar dit niet is nagekomen. Hoe is dit voor jou? In je berichtje vertel je al dat je je meerdere keren gekwetst voelde, dit snap ik. Ik zou hetzelfde hebben gehad en ook niet zo goed meer weten wat ik zou moeten doen.

Misschien kun je (als je dit nog niet hebt gedaan) met je vader of iemand anders uit je omgeving zoals een tante/oom, opa/oma, leerkracht of iemand anders die je vertrouwd praten. Heb je ook al eens eerlijk verteld aan je moeder hoe jij je voelt? Dit kan ook door het schrijven van een brief als je een gesprek aangaan wat spannend vind. Wellicht heeft je moeder niet door hoe lastig dit voor jou allemaal is.

Hopelij kun je iets met mijn advies, lieve Anoniem!

Als je behoefte hebt aan een luisterend oor kun je hier ook een buddy aanvragen. Hier heb je daar wat meer informatie over: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/

Mocht je nog vragen hebben of meerdere dingen kwijt willen, stuur je dan weer een berichtje? <3

Liefs, Michelle.

Lieve anoniem,

Dankjewel voor het delen van jouw dilemma. Ik kan me voorstellen dat het pijn doet wanneer je moeder zich niet houdt aan haar woorden. Het verdiet dat je ouders uit elkaar gaan is al groot genoeg. Voor mij voelde het alsof mijn hele leven op zijn kop stond, alsof ik nergens meer op kon rekenen. Als één van je ouders dan ook allerlei dingen zegt, maar die niet nakomt doet dat extra veel pijn en voel ik me soms heel alleen. Ik wil dat mijn ouders altijd voor me klaar staan, ookal zijn ze zelf niet helemaal blij. Tegelijkertijd blijven het mijn ouders en hou ik heel veel van ze. Of ze nu lief of vervelend tegen me doen. Dus dat is heel herkenbaar.

Heb je jouw zorgen of verdriet al eens met haar kunnen delen? Wanneer ik het heel moeilijk vind om iets tegen mijn ouders te zeggen, wat ik heel moeilijk of spannend vind, maar ook heel belangrijk, probeer ik een brief te schrijven. Dan kan ik rustig nadenken over wat ik wil zeggen tegen hen. Wat doet mij pijn? Wat zou ik graag anders willen? En dan kunnen zij het ook rustig op hun gemak lezen, erover nadenken en daarna bij mij terugkomen. Dat heeft mij enorm geholpen en heeft altijd tot verbetering geleid. Mijn ouders waren zich niet altijd bewust van wat hun woorden met mij deden en wilden niet dat ik zo verdrietig was. Daarom doen ze nu hun best ook aan mij te denken. Dat lukt niet altijd, maar gaat wel veel beter dan hiervoor. Als je het lastig vindt om het op te schrijven kun je ook een van de open brieven gebruiken die Villa Pinedo namens alle kinderen van gescheiden ouders heeft geschreven. Die kun je hier vinden: OPEN-BRIEF-Aan-alle-gescheiden-ouders-2021.pdf (villapinedo.nl)

Soms kan het ook helpen om er met iemand anders over te praten, bijvoorbeeld met een broer/zus, vriend(in), oom/tante, opa/oma. Dat helpt mij om mijn gedachten te ordenen of te oefenen wat ik dat tegen mijn ouders wil zeggen.

Je vraagt wat je kan doen? In deze brief staat tips voor kinderen van gescheiden ouders: Open brief - Aan alle kinderen van gescheiden ouders - Villa Pinedo

Liefs, Sasha

Hoi anoniem,

Bedankt voor je vraag op ons Forum, wat fijn dat je ons hebt gevonden!

Omdat ik mij voor een deel in jouw verhaal herken zou ik deze graag met jou willen delen. Hopelijk heb je hier iets aan en kan je dit meenemen.

Toen mijn ouders uit elkaar gingen had mijn vader ook direct een nieuwe vriendin waarmee hij ging samenwonen. Ik vond het erg lastig dat ik gelijk met mijn stiefmoeder moest wonen en was hier erg boos en verdrietig over. Hierdoor had ik namelijk het gevoel dat ik geen tijd kreeg om aan de nieuwe situatie te wennen. Jij geeft aan dat jouw moeder ook direct met haar nieuwe vriend is gaan samenwonen. Ik begrijp dat dit erg wennen is en je het lastig vindt om je meteen aan de nieuwe situatie aan te passen. Misschien zou je dit aan je moeder kunnen aangeven en haar kunnen vertellen dat je haar liever niet samen met haar vriend samen ziet? Jullie zouden bijvoorbeeld op een openbare plek kunnen afspreken om elkaar te zien, zoals in een park/bos/strand?

Verder geef je aan dat je moeder veel beloftes doet die ze niet nakomt en zij jou hierdoor erg kwetst. Het zou kunnen helpen om tegen je moeder te zeggen dat je dit erg vervelend vindt en liever niet wil dat ze dan beloftes doet. Wanneer je dit spannend vindt kan je het ook altijd opschrijven en aan haar geven. Ik vond het soms namelijk erg spannend om met mijn vader over dingen in gesprek te gaan en kon me beter uiten wanneer ik het opschreef. Zou dit voor jou ook iets kunnen zijn denk je?

Wanneer je nog over andere dingen zou willen praten of met dingen zit zou je ook altijd nog een Buddy kunnen aanvragen. Dit is iemand die ook gescheiden ouders heeft en over herkenbare dingen met jou zou kunnen praten. Via deze link vindt je hier meer informatie over: https://www.google.com/url?q=https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/&amp;sa=D&amp;source=editors&amp;ust=1616342091287000&amp;usg=AFQjCNGnBRGtCTiW1LHPqeZ1BrrkXkTEoQ

Ik hoop dat je iets aan mijn berichtje hebt gehad! Je mag hier natuurlijk altijd op reageren of een andere vraag stellen.

Veel liefs,

Romee

hoi!

jeetje wat een ontzettend vervelende situatie.. ik kan me goed voorstellen dat het je verdrietig maakt.. wat naar om te lezen dat het je zo kwetst.

weetje, het belangrijkste in deze situatie is om deze vervelende gevoelens even te voelen. als je zo probeert weg te stoppen, komen ze later terug maar dan 10 keer erger. ik weet hoe het is om gekwetst te worden door je moeder.. en dat is inderdaad niet fijn.

weet dat je niet enige bent, zoals jij en ik zijn er nog veel meer kinderen die zich gekwetst voelen. probeer er altijd over te praten met de lieve mensen om je heen! En geniet van de mensen die je wel om je heen hebt, zoals je vader!

veel liefs, Roy