Hey Maya! Ten eerste: Ik vind het dapper dat je dit deelt! Ik vind het verdrietig dat je hierdoorheen gaat, ook omdat je niet weet hoe je moet stoppen met jezelf pijn te doen. Dat lijkt mij erg frustrerend.

Weet er iemand uit je omgeving hier vanaf? Het lijkt me heel fijn om iemand in vertrouwen te nemen uit jouw omgeving die er voor je kan zijn. Er zijn altijd mensen die je willen helpen! Sanne schreef hier een blog over: https://www.villapinedo.nl/blog/5-tips-steun-en-hulp-vragen-tijdens-en-na-de-scheiding/

Je zegt ook dat muziek jou eigenlijk heel erg helpt om rustig te worden. Ik herken dat heel erg, voor mij is muziek ook heel helpend om mijn verdriet of boosheid een plekje te geven in mijn hoofd. Het lijkt dan alsof dat liedje helemaal begrijpt hoe ik me voel. Heb jij dat ook? En weten jouw moeder en stiefvader ook dat het fijn is voor jou om naar muziek te luisteren? Misschien kan je dat aan hen uitleggen.

Ik heb ervaring in het hebben van gescheiden ouders en dat ik me vaak echt heel verdrietig en boos heb gevoeld. Ik heb geen ervaring met mezelf pijn doen. Ik kan je dus geen tips geven vanuit mijn eigen ervaring. Ik weet wel dat je echt niet de enige bent die dit weleens doet.

Ik heb misschien een fijne site voor je waar je meer kan lezen hierover: https://sameninmijnschoenen.nl/.

Er is ook een stichting waar je terecht kunt door met een maatje te mailen of een vraag te stellen op hun forum: https://www.zelfbeschadiging.nl/

Ik hoop dat je je hier gehoord voelt, lieve Maya! Weet dus dat er altijd mensen zijn die voor je klaar staan.

Liefs Amber

Hi Maya, wat mega rot dat je je zo voelt en wat naar dat je de neiging hebt om jezelf pijn te doen. Super goed dat je ons forum hebt gevonden en ons een berichtje stuurt! Dat is niet makkelijk en dat heb je wel maar even gedaan!

Ik herken heel goed wat je zegt. Ik heb ook een tijdje op school gehad dat het allemaal niet zo goed lukte en ik weinig uitvoerde. Sterker nog, vaak lag ik zelfs te slapen in de les! Gelukkig snapten mijn docenten heel goed dat ik het moeilijk had met de scheiding en dat ik echt wel m'n best deed, maar het gewoonweg niet altijd lukte. Dat is namelijk heel logisch! Misschien kan het je helpen om op school te praten met een docent die je vertrouwd, of misschien je mentor of vertrouwenspersoon. Lijkt dat je een goed idee? Dat heeft mij in ieder geval ontzettend geholpen. School heeft toen met mij gekeken hoe ik me beter kon concentreren en hoe het voor mij wel werkte op school. Ook kon ik op school terecht om te praten over hoe het thuis ging en konden ze me daarbij helpen.

Villa Pinedo is er ook voor jou! Zo kan je bijvoorbeeld chatten met je eigen Buddy, die een soortgelijk verhaal heeft. Bij diegene kan je altijd terecht om je verhaal te doen, even je hart te luchten of om even te klagen. Mocht je dit fijn lijken, kan je hier een buddy aanvragen!

Verder heb ik ook een tijdje de neiging gehad om mezelf pijn te doen en snap ik heel goed wat je bedoelt met even niks voelen. Vaak lucht het in het begin een beetje op, maar voelt het achteraf ontzettend naar en krijg je er enorm veel spijt van. Mij hielp het altijd om te proberen m'n gedachtes te verzetten, hoe moeilijk dat ook is. Als het kon, probeerde ik heel iets anders te doen, zoals inderdaad muziek luisteren, een aflevering kijken van m'n favo serie Friends of even sporten/wandelen. Als dat niet kon dan probeerde ik aan heel iets anders te denken, zoals bijvoorbeeld een leuke herinnering van een vakantie of aan afspreken met vriendinnen. Vaak als ik afleiding zocht, gingen die nare neigingen weg.

Misschien helpt het ook om aan je moeder en stiefvader uit te leggen wat muziek voor jou betekent en wat er gebeurt als je geen muziek hebt. Heb je dat al geprobeerd uit te leggen? Misschien snappen ze dan beter waarom en nemen ze je muziek de volgende keer niet weg.

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn reactie en dat je erop vertrouwt dat er betere tijden aankomen. Ook al lijkt het soms alleen maar donker en alsof er geen einde aankomt, komen er ook voor jou weer leuke momenten aan! Het komt goed! Liefs Bo

Hey Maya,

Wat goed dat je een bericht stuurt! Dat klinkt heel naar dat jij zo in die situatie zit. Ik herken het wel een beetje. Mijn ouders zijn al 20 jaar uit elkaar. Ik herinner me eigenlijk niks meer van dat mijn ouders samen zijn. En dat is eigenlijk ook verdrietig maar ik ken ook niet anders.

Soms voelt het alsof alles even te veel wordt en dan heb ik zelf de neiging dat ik alles wil blokkeren. Dan voel ik liever lichamelijke pijn dan dat ik de pijn in mijn hart en emoties voel. Alleen kan ik eigenlijk nooit bereiken wat ik wil voelen. Het idee om iets kapot te gooien voelt wel fijn in mijn hoofd maar het heeft geen bevredigend effect. Wat voor mij wel heel goed werkt is om te sporten. Wandelen om even hoofd leeg te maken, maar ook hardlopen of racefietsen. Met hardlopen en fietsen kan ik zo trainen dat ik dan in de verzuring kom en dat ik eigenlijk alleen nog kan focussen op het hardlopen of fietsen. Daarna ben ik soms wel echt moe maar dat is prima. En soms moet ik daarna heel erg huilen omdat mijn rem is weggevallen, maar ook dat is goed want dan komt de emotie eruit en wordt het een beetje opgeruimd.

Weet in elk geval dat jij jezelf niet hoeft te straffen. Jij mag lief zijn voor jezelf. Jij mag er zijn. En soms mag je best even ontsnappen aan je gevoel. Dat is helemaal niet erg en soms ook wel handig. Maar jezelf straffen hoeft niet. Dat is soms misschien moeilijk om te beseffen want ik herken het wel om hard te zijn voor jezelf. Ik doe dat vaak in een poging om goed genoeg te zijn voor anderen om mij heen. Maar ik leer steeds meer dat als ik blij ben met mijzelf, de relatie met anderen om mij heen ook beter wordt. Juist omdat ik mezelf fijner voel. Ik hoop dat jij hier ook stapje voor stapje naar toe kan komen. En dat hoeft niet nu vandaag en dat zal morgen ook moeilijk zijn maar misschien dat het met de tijd iets makkelijker wordt.

Mag ik vragen waarom of hoe jouw moeder en stiefvader jouw muziek bij je weghalen? Het lijkt me heel lastig om daar mee om te gaan. Is het een optie om dit met hen te bespreken (eventueel via papier of een appje) om uit te leggen waarom muziek voor jou belangrijk is en dat jullie samen tot een oplossing kunnen komen wat voor beiden werkt?

Ik weet dat jij dit kan en ooit wordt het makkelijker dat jij dat ook gelooft.

Als je vragen hebt kan je op dit berichtje reageren, dan lees ik het ook weer en kan ik reageren.

Liefs Leen

Heel moeilijk daarmee . Ik luister ook vaak muziek zoals eigen schuld ze meent het en Maxim. ik ben nu ook bezig aan een gelukkig word project. Veel moed gewenst voor jou