Lieve Lieke,

Bedankt voor jouw vraag op het forum en wat fijn dat je ons gevonden hebt! Je schrijft dat je ouders een half jaar geleden uit elkaar zijn gegaan en het nu niet goed gaat. Ik kan mij voorstellen dat dat een lastige situatie voor je is. Ik wil je laten weten dat je vraag goed is aangekomen en dat je niet alleen bent. 

Onze Buddy’s gaan hun best doen om jou zo snel mogelijk een luisterend oor te bieden en jou te steunen in deze situatie, maar voor nu wil ik jou alvast een (aantal) website(s) geven waar je misschien in de tussentijd iets aan hebt: 

https://www.zorgenomeenkind.nl/blue/ https://sameninmijnschoenen.nl/ https://www.join-us.nu/ https://kjrw.eu/ https://www.kinderrechten.nl/ https://www.kindertelefoon.nl/ https://www.deluisterlijn.nl/

Ik ga er vanuit dat je snel reacties krijgt van onze lieve Buddy’s en andere kinderen en jongeren met gescheiden ouders!

Dikke knuffel en liefs,

Nicole van Team Villa Pinedo

Lieve Lieke,

Wat goed dat je deze vragen op het forum stelt!

Nadat mijn ouders waren gescheiden had mijn vader ook vrij snel een nieuwe vriendin waarmee hij ook vrij snel ging samen wonen, ik vond dat in het begin ook erg lastig. Ik vind het dus heel begrijpelijk dat je moeite hebt met de nieuwe vriendin van je vader, ook al is ze niet onaardig.

Wat naar om te lezen dat je vader altijd kwaad op je is en jou en je broer soms zelfs ook weleens slaat!

Wat goed dat je met je ouders hierover in gesprek bent gegaan! Jammer dat dat niet echt werkt.

Als antwoord op je vragen:

1. Toen ik 13 was hadden mijn ouders bepaald wat de omgangsregeling precies was. Ik was wel met hen in gesprek gegaan over wat ik graag zou willen, en toen hielden zij daar wel rekening mee. Je kan dus wel altijd bij je ouders aangeven hoe jij het graag zou willen, maar zij moeten het daar nog wel mee eens zijn in principe.
2. Ja, dat zou een depressie kunnen zijn. Een psycholoog of psychiater zou moeten vaststellen of het echt een depressie is. Je zegt dat je al in therapie bent of therapie hebt gehad, kan je misschien aan die behandelaar vragen of jij een depressie hebt?
3. Wat naar dat je stiefzusje zichzelf heeft gesneden. Dat lijkt me voor jou ook heftig. Hoe ervaar jij dat? Ik denk dat het inderdaad goed zou zijn als zij professionele hulp zou krijgen, maar het is niet jouw taak om die hulp te zoeken. Kan je het misschien aan je vader/moeder vertellen? Of het samen met je stiefzusje aan een docent op school vertellen bijvoorbeeld, als ze dat liever wil?
4. Het is inderdaad niet oke dat jouw vader jou en je broer weleens slaat. Als je hier wat verder over wil praten kan je het beste bellen of chatten met de kindertelefoon of Veilig Thuis.

Ik hoop dat je een beetje iets aan deze antwoorden hebt, ik wens je in ieder geval veel sterkte!

Veel liefs, Nicolien

Hoi lieve Lieke,

Wat goed dat je villa pinedo hebt gevonden om je vragen te stellen! Ik herken een aantal aspecten van je verhaal wel, zoals het moeite hebben met nieuwe partners. Hierover zou ik vooral willen zeggen dat je jezelf echt de tijd mag gunnen om aan de veranderde situatie te wennen. Het is allemaal even anders, en voor iedereen zoeken naar hun rollen in de nieuwe situatie. Verder vind ik het heel erg goed dat je uit jezelf al in gesprek bent gegaan met je ouders! Dat je dit durft vind ik echt heel stoer en dan is het ontzettend jammer als dit niet werkt. De rest van je vragen beantwoord ik even puntsgewijs zoals je ze ook hebt gesteld.

1. Hoe lang je bij welke ouder bent is iets waarover je vooral in gesprek moet blijven met je ouders. Jij hebt hierin een belangrijke stem over wat er gebeurt. Ik heb zelf bijvoorbeeld ooit aangegeven alleen nog bij mijn moeder te willen zijn. Mijn ouders hebben toen uitgelegd dat zij dit jammer zouden vinden omdat mijn vader mij dan zou missen maar dat zij wel rekening met mij wilden houden. Er is toen besloten dat ik minder naar mijn vader zou gaan. Zo hebben wij een oplossing gevonden waar iedereen blij mee was.
2. De tweede vraag die je stelt gaat over je gevoel en ik vind het lastig om hier antwoord op te geven omdat ik zo weinig over jou weet. Vanuit je verhaal wordt het wel duidelijk dat je niet zo lekker in je vel zit en dit is zeker iets om mee aan de slag te gaan als je dit wilt. Ik heb zelf een tijdje bij een psycholoog gelopen en bij mij heeft dit erg geholpen. Ik heb toen wel ervaren hoe belangrijk het is om een psycholoog te hebben die bij jou past. Bij mijn eerste psycholoog heb ik een tijdje het geprobeerd maar heb ik na een tijdje toch aangegeven dat ik de klik niet voelde. Zij heeft mij toen doorverwezen naar een collega die beter bij mij paste en toen werkte therapie veel beter. Ik lees dat bij jou therapie niet werkt, misschien zou je bij jou therapeut wel kunnen informeren naar andere opties. Soms werkt een andere therapeut of therapie beter, en is dit het proberen waard. Wat ik wel lees is dat je goed je eigen gevoel kunt omschrijven, dit is echt heel knap en helpt vaak goed voor een therapeut of psycholoog om behandeling nog beter te maken.
3. Jouw derde vraag is voor mij heftig om te lezen omdat dit voor mij ontzettend dichtbij komt, ik heb dit namelijk zelf ook gedaan. Dit is een serierus probleem waarbij hulp vaak nodig is, maar het is wel van belang dat jouw stiefzusje hiervoor open staat. Vanuit mijn eigen ervaring zou ik aanraden om haar een keertje op een rustig moment hierover aan te spreken. Vertel haar dan dat je dit hebt gezien en dit lastig vond en dat je je zorgen maakt. Vraag haar waarom ze dit doet en of ze hulp wil. Vaak helpt jet al als iemand door heeft dat ze niet alleen zijn en dat er mensen om ze geven. Als je dit zelf niet wilt of durft te doen kun je ook dit door iemand anders laten doen. Vertel dan bijvoorbeeld je ouders of een hulpverlener hierover, dus kunnen dan met haar in gesprek gaan.
4. Wat heftig dat jouw vader soms mensen slaat. Hier kun je professionele hulp voor laten komen als je dit wilt. Er zijn ook laagdrempeligere opties zoals de kindertelefoon of veilig thuis. Zij kunnen hier beter advies over geven, Hier kun je mee bellen of chatten.

Als laatste wil ik nog meegeven dat je niet alleen bent en altijd hier of bij mensen in je omgeving terecht kunt!

Dikke knuffel, Jiska