Hey Lenna,

Wat je zegt is heel herkenbaar... Stom kan dit zijn hè?! Ik had vroeger hetzelfde. Uiteindelijk ben ik met mijn moeder gaan praten, zonder dat mijn stiefvader erbij was. Ik vroeg of ze even mee wilde komen en toen vertelde ik dat ik het lastig vond hoe mijn stiefvader zich overal mee bemoeide. Hij is en kan mijn vader gewoon niet worden. Toen we er rustig over praatten, hielp het wel. Heb jij het er al met je moeder over gehad?

Wist je dat Villa Pinedo een speciale brief heeft voor stiefvaders en moeders? Misschien is iets wat je kunt laten zien of lezen. Je kunt hem hier bekijken: https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-nieuwe-partners-van-gescheiden-ouders/.

Succes! ❤️ Ik hoop dat het beter zal gaan.

Liefs, Hannah

Hi Lenna, Allereerst supergoed dat jij je verhaal hier op het forum durft te delen!

Ik herken jou verhaal heel erg en heb het zelfde met mijn stiefvader. Ik woon inmiddels op mijzelf en daardoor zie ik hem ook minder. Dit werkt daarom ook beter voor mij.

Wat ik altijd thuis deed is praten met mijn mama waar mijn stiefpapa niet bij was en dan aangeven bij mama wat ik voel als hij zich ergens mee bemoeid. Dit werkt voor mij nog steeds. Praten over je gevoel mag altijd en werkt voor mij al jaren heel goed

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en stel gerust nog meer vragen :)

Liefs, Lisanne

Hi Lenna, wat knap dat je je verhaal deelt op het forum! Ik snap heel goed wat je bedoelt, mijn stiefmoeder bemoeide zich ook veel met mij en mijn zussen. Dat vond ik soms heel lastig! Ik vond het fijn dit met mijn moeder te bespreken, dan kom ik mijn hart luchten. Ze moedigde mij ook aan dit persoonlijke tegen mijn vader te zeggen. Dat durfde ik eigenlijk niet, maar na een tijdje heb ik dat toch gedaan! Ik vond het fijn dat ik dit kon delen en ik had het idee dat er op gelet werd. Ik hoop dat jij dit wellicht ook kan doen! Je kant het en je bent een sterke meid. Succes

Lieve groetjes, Soof