Hi, ik wil iets delen waar ik mee zit, en ik ben benieuwd of dit normaal is en of anderen dit ook hebben. Mijn ouders zijn nu bijna twee jaar gescheiden, gelukkig zijn ze nog steeds vrienden en gaan ze heel goed met elkaar om. Ik heb toen ook heel veel steun van ze allebei gehad en van vrienden en vriendinnen, maar nu hebben ze allebei een nieuwe relatie en merk ik dat deze stap mij eigenlijk zwaarder valt dan het scheiden zelf.
Ik voel me niet op mijn gemak als de vriendin van mijn vader er is, en al helemaal niet als ze blijft slapen, maar ik wil mijn vader ook niet van zijn ‘geluk’ beroven. Ook merk ik dat de band tussen mij en mijn vader heel erg veranderd is sinds hij een vriendin heeft, hij bespreekt veel minder met me.
Ik zit hier best mee in tweestrijd, want aan de ene kant wil ik het er met mijn vader over hebben omdat ik me niet fijn voel bij de situatie, maar aan de andere kant weet ik ook heel goed dat dit nu zijn nieuwe leven is, en ik ook uit huis ga binnen kort dus ik krijg er sowieso minder mee te maken.
Bij mijn moeder gaat het gek genoeg heel anders en veel beter, maar haar vriend komt ook niet zo vaak langs als de vriendin van mijn vader.
Ik weet dus niet zo goed wat en óf ik hier uberhaupt wat mee moet, of dat ik hier echt met iemand over moet gaan praten.