Ik weet het niet meer…

Mijn examens waren voorbij en ik kreeg te horen dat mijn moeder was vreemdgegaan, met een bekend persoon in mijn omgeving. Mama ging weg en woont sinds dien samen met die man. Papa is 1 maand heel verdrietig geweest, maar sinds 2 maanden heeft hij een nieuwe vriendin. Hij is nooit meer thuis, mijn broer en ik doen letterlijk alles in het huishouden. Van schoonmaken tot kleren wassen en noem het maar op. Als we er iets van zeggen zegt hij dat hij niet achter het geranium gaat zitten. Net is hij in schreeuwen uitgebarsten en is hij weg gegaan, hij moest weer eens werken. Ik ben mijn ouders gewoon kwijt, mijn moeder was niet meer hetzelfde. Nu raak ik daar aan ‘gewend’ en nu gaat papa ook nog zo doen. Hij zegt dat wij willen dat hij het allemaal maar oplost.. Maar natuurlijk denken wij dat niet. Hij heeft het zoontje van zijn vriendin de afgelopen maanden vaker gezien als ik en mijn broer bij elkaar. Dat maakt me boos en verdrietig. En telkens als hij even thuis is, krijgen mijn broer en ik gezeik over dat we niks doen.

Ik wil de nieuwe vriend van mijn moeder nog niet zien, omdat hij te dicht bij in mijn leven heeft gestaan. Dus ik kan daar ook niet heen, omdat hij daar is. Ik zie mijn moeder een paar keer in de week, een paar uurtjes. Ik weet niet of ik dit nog wel kan, ik heb het er zo moeilijk mee. En iedereen in mijn omgeving vind het klote voor me, maar vervolgens gaan hun weer naar hun veilige thuis. Maar ik heb niks meer, geen fijne veilige omgeving meer waar ik heen kan als ik het even moeilijk heb. Het is alsof ik een volwassene ben en geen tiener van 16 die net aan haar MBO opleiding is begonnen. Ik doe wel alsof ik heel wijs ben maar ik ben nog een kind en daar word geen rekening mee gehouden.

Waarom kan niemand me vertellen dat dit een droom is? 🙁