Beste Resyx,

Wat een heftig verhaal, bedankt voor het delen! Ik vind je zo onwijs sterk, het feit dat je al weet: ooit gaan de dagen je weer toelachen. Ook al duurt het nu even, het wordt beter.

Zo heb ik dat zelf ook altijd bekeken. Hoeveel pijn en rottigheid de scheiding ook heeft opgeleverd, we worden wel onwijs sterke kinderen!

Het lijkt me heel erg zwaar om steeds politie over de vloer te hebben. Ik denk dat het goed is als jij vooral goed bij jezelf blijft en rustig met je moeder probeert te praten. Denk je dat dat mogelijk is? Want weet ze dat jij eigenlijk bij je vader zou willen wonen en de reden daarvan?

Ik hoop dat de mooie dagen snel voor je gaan komen, maar ook al duurt het nog even... Geef niet op, meisje!

Liefs, Femke