Lieve Sam, je bent pas 10 en hebt al zoveel aan je hoofd. Op jouw leeftijd had ik ook deze grote mensen problemen... want dat zijn het eigenlijk, grote mensen problemen. Je mama klinkt als iemand waar je mee kan praten en een fijne band hebt... vertel haar dat je haar wil helpen maar niet weet hoe. Zij kan je zeggen wat ze wil en het is voor haar een grote steun om te weten dat je wilt helpen. Het repeteren voor de voorstelling kan misschien wel bij je opa en oma? Of bij je vriendinnen?? Vertel je mama ook dat je bang bent dat je ze moet gaan missen. Misschien kan zij de telefoon nummers van andere mama's opschrijven zodat je contact kan blijven houden (als je niet meer in de buurt van je vrienden zou wonen dan he). En pfff de zorgen op je paps zijn heel moeilijk. Dat is voor grote mensen nog heel moeilijk, laat staan voor iemand van 10 jaar!! Sommige dingen kan je helaas niet oplossen. Het is te hopen dat voor je papa een betere tijd komt... als iedereen wat verder is. Misschien zakt zijn boosheid en verdriet wel maar dat kost tijd. Dat geldt ook voor je mama en natuurlijk ook voor jou. Nu lijkt alles nog heel moeilijk, onzeker en spannend. Ik hoop voor jou en jullie dat betere tijden snel mogen komen... succes! En nogmaals, wat een onwijze lief en sterk mens(je) ben jij! Je kent me niet maar toch ben ik trots op je en wees dat zelf ook!!! Liefs Door

Hoi lieve Sam,

Ik vind het heel erg knap van jou dat je hier je vraag hebt gesteld! Wat vervelend dat je zulke nare gedachtes hebt en met zoveel dingen tegelijk bezig moet zijn! Dat lijkt me voor jou erg stressvol.

Ten eerste heb je het druk met school met huiswerk en repeteren voor een voorstelling. Is er misschien iemand op jouw school die je daar een beetje mee zou kunnen helpen? Vroeger heb ik weleens van een juf op mijn school hulp gekregen met mijn huiswerk als het niet lukte, dat vond ik erg fijn.

Dat je bang bent om te verhuizen herken ik zeker. Je bent natuurlijk gewend aan waar je op school zit, je vriendinnen en het huis waar je woont. Het zou jammer zijn als je daardoor je vriendinnen bijvoorbeeld minder ziet. Misschien kan je dit tegen papa of mama zeggen en kunnen ze jou helpen om nu of als je verhuist je vriendinnen alsnog te kunnen zien? Dat is belangrijk! Je moet ook genoeg leuke dingen kunnen doen ;)

Wat vervelend dat je je daarnaast ook nog zorgen maakt om je vader en dat hij het zo moeilijk heeft momenteel. Ik snap heel goed dat jij dat niet leuk vindt en jouw moeder ook niet. Hij is boos op zichzelf en ik denk dat hij niet zo goed weet hoe hij daarmee om moet gaan momenteel. Het kan heel lastig zijn als je zulke sterke verdrietige gevoelens hebt. Weet dat het geluk van allebei jouw ouders niet jouw verantwoordelijkheid is. Natuurlijk mag je ze helpen met dingetjes en er voor ze zijn, maar zorg ervoor dat dit voor jou niet te veel wordt. Je hebt al veel aan je hoofd!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, je mag altijd meer vragen stellen hier!

Liefs, Maina