Hoi!
Ik stuur hier maar even een berichtje, omdat ik zelf niet zo goed weet wat ik met mezelf moet.
Ruim een jaar geleden zijn mijn ouders (toen nog als vrienden) uit elkaar gegaan. In maart kreeg mijn moeder haar vaste huis, en nog geen maand later had ze een vriend. Mijn vader heeft toen 2 weken het contact met haar verbroken, maar had zelf ook binnen no time een vriendin.
Ik heb nogal moeite met veranderingen en dit was en is ook erg moeilijk.
Nu heb ik intussen mijn moeders vriend een paar keer ontmoet en mijn vader heeft sinds kort bekendgemaakt dat zijn vriendin (die ik nog niet ontmoet heb) in de zomer hier komt wonen. Ik ga dan bij mijn moeder wonen, omdat ik dit te snel vindt gaan (de band met mijn vader is daarbij ook niet geweldig).
Mijn moeder denkt dat het voor mij goed is om te wennen aan de nieuwe partner(s) omdat dat mij meer rust geeft. Ik vind het namelijk nog steeds niet heel fijn als haar vriend over de vloer komt (terwijl ik hem verder best mag), mede omdat ik het onwennig vind om mijn moeder in een relatie te zien (zij en mijn vader hadden nooit zo’n goede relatie).

Ik weet dat het tijd wordt om eraan te wennen, maar alles in mij schreeuwt dat ik het niet wil. Het liefst zou ik nu op mezelf gaan wonen, maar dat is praktisch gezien erg lastig.
Weet iemand hoe ik mezelf ertoe kan zetten dat ik aan de nieuwe partners probeer te wennen en dat ik minder weerstand voel bij het idee? Dit zou mij (en mijn moeder) denk ik veel rust geven.