Hey Bridget,

Wat goed dat je je verhaal hier deelt op het forum! Het is een best wel lastige situatie. Maar ik vind het super goed dat je hier al zo mee bezig bent!

Ik ben ook vaak bang geweest voor mijn vader. Mijn vader zij vooral heel veel dingen tegen mij die pijn deden. Wat ik ook in jouw verhaal teruglees. Hij werd boos en ik had het heel vaak niet goed genoeg gedaan. Of in elk geval, zo voelde ik dat.

Ik ging om het weekend naar mijn vader toe. Dat vond ik zo moeilijk, dat ik er op mijn 14e voor gekozen heb om full time bij mijn moeder te gaan wonen. Dat was een goede keuze voor mij. Ik kon daardoor veel meer mezelf zijn en ook was het goed voor de band met mijn vader. Mijn vader kan me nog steeds wel pijn doen en ik zie en spreek hem weinig (een paar keer per jaar). Maar het contact is op mijn initiatief vaak. En dat voelt goed. Dan ben ik minder zenuwachtig en heb ik daar minder onrust over. Misschien kan jij dit ook met je ouders bespreken om een manier van contact te hebben, dat het voor jou goed voelt. Want dat mag je delen en bespreken.

Ik snap heel goed dat je je soms ook somber of depressief voelt. Bij mij was het thuis soms zo niet leuk, dat ik huilend naar bed ging, dat ik eigenlijk alleen maar op school wilde zijn of gewoon heel weinig ruimte had om mezelf te zijn. Ik was eigenlijk vooral aan het overleven. Wel heel nuttig, niet altijd leuk. Het helpt mij om over mijn gevoelens te schrijven, te gaan sporten of bijvoorbeeld te lezen. Als ik schrijf dan kan ik mijn gedachten op papier (of mijn telefoon) zetten waardoor het wat minder groot aanwezig is in mijn hoofd. Sporten helpt mij juist om even mijn hoofd leeg te maken. Dan hoef ik even nergens aan te denken. Lezen is ook fijn om even gevoelens van iemand anders te mogen ‘lenen’. Dan hoef ik even niet over mijn eigen leven na te denken. En dat is soms wel heel prettig.

Het is soms misschien een beetje moeilijk om te geloven, maar het wordt echt beter. Ik ben hier ook doorheen gegaan. En soms voel ik me nog steeds niet zo vrolijk. Maar ik weet inmiddels ook dat er altijd weer een volgend moment komt. Er is altijd wel weer ergens iets waar ik even om kan lachen.

Je mag in elk geval trots zijn op dat je hier zo mee bezig bent! Dat is een hele mooie stap :-)

Een heel verhaal, maar ik hoop dat ik je wat tips en herkenning heb kunnen geven. Als je nog wel vragen hebt of je wilt nog wel iets delen, dan kan je reageren op dit berichtje. Dan lees ik het ook weer.

Jij kan dit Bridget!

Groetjes Leen

Lieve bridget,

Heel knap dat je dit deelt. Ik snap dat je nog een vol hoofd daarvan hebt ook heftig zeg, maar wel goed dat je nu bij je moeder woont en bij een psycholoog. Ik heb zelf ook last gekregen van dingen uit het verleden. Ik zat bij een therapeut en die heeft met mij de EMDR gedaan, zodat je de dingen van vroeger wat vaager worden en je het los kan laten. Ik kan het misschien niet zo goed uitleggen, maar op youtube kan je er ook een video over vinden.

Veel succes♡

                               Liefs Selina