Beste Anoniem,

Ik snap je verhaal heel goed, bij mij thuis was het precies hetzelfde. Ook mijn vader ging van mijn moeder scheiden omdat hij een relatie had met iemand anders. Dat is een klap in je gezicht en natuurlijk voel je je gekwetst. Als ik naar mijn moeder kijk dan zie ik ook wel dat zij in haar uiterlijk is veranderd en ze toch ook haar zorgen heeft. Gelukkig heeft ze haar vriendinnen en onderneemt ze veel en zie ik aan haar dat zij hier positieve energie uithaalt.

Dat jij aan jouw moeder ziet dat zij niet echt meer geniet van de dingen, dan snap ik dat jij je daar zorgen over maakt. Met mijn moeder weet ik ook dat ze soms niet alles tegen ons vertelt, maar dat ze wel haar hart lucht bij haar zus. Misschien heeft jouw moeder een zus of een goede vriendin bij wie ze haar verhaal kwijt kan. Je zou eens tegen diegene kunnen zeggen wat jij voelt over deze situatie en of zij eens met haar willen praten. Verder is op de website indepressie.nl veel informatie te lezen onder het kopje “over depressie”.

Uiteindelijk is het je moeder zelf die weer plezier moet krijgen in de dingen die ze doet en ben jij daarvoor niet verantwoordelijk. Door hier een berichtje te plaatsen laat jij al zien dat je haar graag wil helpen en dat vind ik hartstikke mooi om te zien. Misschien is er iets wat je moeder ontzettend leuk vindt om te doen, een musical/concert/tentoonstelling bezoeken, een bepaalde sport, een dagje naar de sauna. Een verrassing is naar mijn idee altijd leuk om te krijgen en door dit met elkaar te doen heeft je moeder vast weer een leuke dag waar ze haar gedachten mee kan verzetten. Het is iets kleins, maar meer dan dat kun je naar mijn idee niet doen.

Ik wens jouw en je moeder veel sterkte.

He Anoniem,

Wat een lastige situatie voor jou. Ik hoor uit je verhaal dat je erg veel om je moeder geeft, en vindt het ook erg lief dat je hier om advies komt vragen.

Je moeder heeft een moeilijk periode meegemaakt in haar leven, en voelt zich momenteel wat minder goed. Het is moeilijk voor jou zoals je al zegt om toe te kijken dat je moeder niet meer gelukkig is. Wanneer er sprake is van een depressie weet ik uit ervaring dat de weg naar onderkennen van het probleem vaak een lange tijd duurt. Mensen voelen zich vaak schuldig en hebben het idee te falen, toegeven van een probleem hebben is daarom lastig. probeer niet te kritisch te zijn naar je moeder toe, leg de nadruk wanneer je haar ziet vooral op de positieve dingen, samen leuke dingen doen, een luisterend oor bieden. En wanneer je het idee hebt dat je moeder zich groot houd voor jou kan je dit misschien benoemen door midden van een ik- boodschap. "mama ik zie aan je dat je minder vrolijk bent dan je je voordoet, klopt dit? " leg hierbij de nadruk vooral op het feit dat het niet erg is dat je het begrijpt..

Wanneer je hierover met je moeder kan praten is het misschien fijn voor haar om te benadrukken dat je sommige dingen niet altijd alleen kan oplossen, maar ze best op hulp van andere mag terugvallen. Een zus? vriendin? professional? Ik denk dat het belangrijk is om niet boos of gefrustreerd te worden op je moeder wanneer ze er niet over wil praten. Hoe logisch deze frustratie ook is, want je wil graag je moeder helpen.. maar geef haar de tijd. Hulp kan pas gezocht worden wanneer mensen zelf inzien dat ze een probleem hebben.

Heel veel sterkte, mocht je nog vragen hebben. Stel ze dan gerust!

Groetjes Feline