Jouw geluk is niet de mijne

Anoniem, 21 jaar

Mijn ouders

Ik ben wantrouwend. Ik durf niemand volledig te vertrouwen omdat ik bang ben of misschien wel overtuigd dat diegene van het ene op het andere moment weg kan gaan of een heel ander persoon wordt. Ik ben een control freak. Alles moet onder mijn controle zijn zodat ik weet wat er aan de hand is en grote teleurstellingen kan zien aankomen. Dit belemmert me in het dagelijkse leven doordat ik niet ultiem kan genieten, dingen moeilijk los kan laten en totaal niet flexibel ben met veranderingen. Dit gedrag komt voort uit 1 periode in mijn leven: de scheiding. Dat mag je zwart-wit vinden, dit is hoe ik het zie en een logische verklaring. Er is maar 1 persoon die mij gebroken achter heeft gelaten en maar 1 persoon die mijn allergrootste vertrouwen meerdere keren heeft beschaamd. Je ging weg om voor je eigen geluk te kiezen maar hebt daarbij geen moment gezorgd voor de drie mensen die je achterliet. Ik heb je gesmeekt en bij je gejammerd om er een week voor ons te zijn, maar je hebt nooit toegegeven. Voor mij zijn dat gebeurtenissen die ik niet kan vergeten, maar het gevoel erbij wil ik graag met je delen. Ik ben te vroeg volwassen geworden en heb eigenschappen die ik zelfs op de leeftijd van 21 niet zou moeten hebben. Het ergste is dat ik hier niet schuldig aan ben. Het is niet mijn keuze geweest. Toch neem ik het mezelf kwalijk dat ik de situatie niet heb kunnen veranderen, simpelweg omdat jij je nooit tegenover mij hebt verontschuldigd. Niet om voor jezelf te kiezen maar de manier waarop het is gegaan. Ik vind de manier waarop je met me om bent gegaan en nog steeds doet, niet de manier waarop een vader dat zou doen. In mijn ogen heb je door voor je eigen geluk te kiezen je rol als vader verloren. Waarom heb je je ongeluk nooit geuit en geprobeerd om het te veranderen? Waarom kon je niet een week terugkomen om voor ons te zorgen terwijl onze moeder, jouw vrouw voor 22 jr. Ernstig ziek was en in het ziekenhuis lag? Waarom kies je, na al die jaren, iedere keer opnieuw voor je eigen geluk terwijl ik nu ook een keer geluk kan gebruiken? Jouw eigen geluk is kiezen voor jezelf en voor je vrouw.

Reacties (2)

Marsha

meer dan 12 jaar geleden

Hoi,

Wat een emotionele, eerlijke en duidelijke brief. Heftig moet dat voor je geweest zijn.

Zou je deze brief aan je vader durven laten lezen? Het geeft wel eerlijk aan hoe jij de dingen ervaart. Soms kan het opschrijven ook al genoeg zijn, dan hoef je het niet eens te geven. Fijn kan het zijn om je hart te luchten.

Ook voor jou geldt: als je vaker wilt schrijven, ben je van harte welkom in de redactie. We vergaderen 1x per maand met een groep jongeren die allemaal gescheiden ouders hebben. Email:info@villapinedo.nl

Isabella

meer dan 12 jaar geleden

Hoi,

Wat een mooie brief. Ik kan me heel goed indenken hoe je je voelt. Zelf merk ik ook dat mijn gedrag van nu veel te maken heeft met de scheiding.

Het is een eerste stap dat je zo eerlijk bent in je brief.. Misschien een idee om dit ook een keer tegen je vader te zeggen. Kies voor jezelf, het zal je enorm opluchten om het te zeggen. Zelf probeer ik nu ook eerlijker te zijn tegen mijn ouders. Want wegstoppen werkt niet, het komt altijd weer terug. Zelfs jaren na de scheiding.

Sterkte!

Jouw geluk is niet de mijne

Reacties (2)

📝 Geef zelf antwoord op deze vraag

Contact

Socials