Logo Villa pinedo small
Logo Villa pinedo small

Ik wil weg

Mies, 13 jaar

Wat de f@#ck?!
Hoi, Ik zit echt met een probleem. Mijn ouders zijn 3 jaar geleden uit elkaar gegaan. ik was toen 10 jaar. Best wel jong. Het lukt mij nog niet om het goed te verwerken. Voor de zomervakantie voelde ik mij niet goed. Dat was ongeveer een half jaar geleden. Ik zat niet lekker in mijn vel. Ik wilde niks meer en kon mij niet meer concentreren op mijn huiswerk. Ik wou niet laten merken dat ik daar last van had en daarom lachte ik maar en zei niks over mijn gevoelens. Mijn de 2 beste vriendinnen wouden afstand met mij. Want ik was stil, zei niks en was chagrijnig. Ze deden dat op whatsapp. Het werd mij toen ze veel en ik huilde en huilde. Ik was alleen thuis. Ik ging in mijn raam zitten. Mijn kamer zit op zolder. Ik wilde mij afzetten en toen kwam mijn zus binnen. Ze rende meteen naar mij toe en legde mij op mijn bed. Ik huilde en huilde. Na een tijd kwam mijn moeder thuis. Ik ben toen een weekje naar mijn oma gegaan. Want ik heb gewoon een serieuze zelfmoordpoging gedaan. Toen ik alles aan mijn vader vertelde over mijn zelfmoordpoging en dat ik depressief ben geweest. Zei hij alleen "Dat is niet zo goed" zonder emotie. Dat heeft mij veel pijn gedaan en nu zijn we een half jaar verder en ik ben nog steeds depressief. Die vriendinnen hebben me laten vallen. Juist op het moment dat ik ze nodig had. In de klas heb ik wel vriendinnen maar dat gaat nog moeilijk. Ik heb wel 1 beste vriendin alleen die heeft ook wel andere en laat mij een beetje vallen. Dat doet mij dan nog meer pijn. Ik kan gewoon de hele tijd huilen, janken. Het liefste wil ik nu echt zelfmoord plegen. Maar dat is fout. Dat weet ik. Ik denk er ook wel is over dat ik mijzelf kan snijden. Ik wil niet meer naar school. Ik wil weg van mijn vader. Weg van dit leven wat ik nu heb. Maar ik weet dat dat niet kan. Dit komt allemaal door de scheiding. Die ik niet goed heb verwerkt. Dat is mijn tip. Verwerk dingen goed. Zelf weet ik niet meer wat ik moet. Aan de ene kant wil ik weg maar ik begrijp dat dat niet kan. Ik probeer aan zoveel leuke dingen te denken maar dat lukt mij ook niet meer. Mijn moeder vind dat ik naar de dokter moet. Maar we hebben het niet breed thuis nu en dat kost veel geld om met iemand te gaan praten. Ik wil niet dat mijn moeder zoveel geld aan mij uit geeft. Ik ben dat niet waard. Wat kan ik het beste doen? Ik weet het niet meer.... kunnen jullie mij helpen?
OF

Reacties (3)

Paul

meer dan 10 jaar geleden

Hoi Mies,

Ik ben een papa en heb ook twee kinderen waarvan er een jouw leeftijd heeft. Hun mama en ik zijn ook gescheiden en dat is heel vervelend voor iedereen. Ik kan me goed voorstellen dat je daar bedroefd van wordt en het allemaal niet meer ziet zitten. Ook papa's en mama's worden er eigenlijk heel verdrietig van (al laten ze dat vaak niet merken). Want ze snappen heus wel dat scheiden voor hun kunderen niet goed is en hebben het liefst hun kinderen altijd dicht bij zich. Ze hadden het liever allemaal anders gezien. Maar soms kan het gewoon niet anders en gaan ze uit elkaar. Omdat ze vaak ruzie maken of omdat ze verliefd zijn geworden op iemand anders.

Als je weer eens verdrietig bent, bedenk dan:

  • je papa en mama houden het meest van je op de hele wereld. Dat je papa kortaf reageert op je probleem komt waarschijnlijk doordat hij zelf aanvoelt dat hij een beetje de oorzaak is van jou rotgevoel. Hij voelt zich schuldig.

  • jij bent niet de reden waarom je ouders zijn gescheiden, dat is iets tussen hun twee, dat maakt het ook zo oneerlijk. Jij hebt niks te kiezen. Praat met je mama en papa over hoe jij je voelt. Schrijf desnoods een brief aan ze zoals je hier hebt gedaan. Ik weet zeker dat ze naar je luisteren

  • huilen en verdriet hebben is normaal hoor. Het hoort er helaas bij. Net als wanneer er iemand overlijdt, moet je ook nu een beetje afscheid nemen. Ook papa's en mama's huilen. Dat kan ook best een tijdje duren, soms wel een paar jaar.

  • ook al geloof je het nu niet en hoe uitzichtloos het er ook allemaal uitziet, uiteindelijk komt het weer goed en ga je je weer beter voelen.

Vertel je vriendinnen dat je je in de steek gelaten voelt. Als ze je nog negeren zijn ze jouw vriendschap niet waard. Zoek dan een andere club meiden. Er zijn er vast die jouw probleem begrijpen en die jou aardig vinden.

Succes Mies!

0

Bente

meer dan 10 jaar geleden

Hey Mies, mijn ouders zijn vorig jaar gescheiden en ik begrijp precies hoe vervelend je je kunt voelen. Maar er is 1 ding dat je moet onthouden. Je bent ontzettend waardevol en prachtig gemaakt. Je zou dit leven niet gekregen hebben als je niet sterk genoeg was om het te leven. twee personen hebben een beslissing gemaakt (je ouders) maar laat alsjeblieft niet je leven verpestte door hun problemen en door wat hun gedaan hebben. Ga alsjeblieft met iemand praten, ik weet dat het moeilijk is maar het lucht ontzettend op. Over het geld moet je je echt niet druk maken, ik doe datook altijd maar ik heb geleerd dat dat niet hoeft. De dokters/mensen waar je mee kunt praten worden vaak vergoed door de verzekering. dit betekend dat je ouders geen extra geld hoeven te betalen. Luister alsjeblieft naar je moeder en ga met iemand praten, dat kan je zo erg helpen. Er zijn ook groepen waarbij je met leeftijdsgenoten kunt praten die de zelfde problemen hebben, misschien is dat iets voor jou (je kunt hiernaar informeren bij de huisarts)? Over je vader; hij reageerde waarschijnlijk zo omdat hij het ook ontzettend moeilijk vind om jou zo te zien. Je bent zijn dochter, en die wil hij niet kwijt. Sommige mensen reageren daar anders op dan andere mensen maar dat betekend niet dat ze niet om je geven. Je oude vriendinnen zijn de moeite niet waard, maar ik weet zeker dat je op zijn tijd mensen ontmoet die de moeite wel waard zijn, en waarmee je bevriend kan raken.

Het is een moeilijke tijd waar je doorheen gaat nu, maar hou vol! Uiteindelijk maakt deze situatie je sterker, al is dat misschien moeilijk om in nu in te zien. heel veel succes, Liefs Bente ps: als je een keer met me wilt praten moet je het zeggen, dan geef ik je me mail adress.

0

Laura

meer dan 10 jaar geleden

Wow heftig verhaal! Misschien moet je eens met je ouders gaan praten... of met een docent op school! Als je dat echt niet wilt kan je ook de kindertelefoon bellen... dat heb imzelf ook gedaan en hun vonden mijn verhaal ook heel heftig en toen hebben hun mij GRATIS naar iemand toe verwezen! Ik ben daar heen gegaan en het heeft me ontzettend geholpen! Als je dat ook niet wil moet je of een keer met die vriendin praten en/of nog eenpaar vriendinnen erbij zoeken ofzo! Het kan zo niet langer door gaan dus doe iets!! Succes nog verder! Ik hoop dat je er wat aan hebt gehad Xxxx en veel liefs Laura

0

📝 Geef zelf antwoord op deze vraag

Deel hier jouw ervaring, tips en adviezen!

respond to letter