Anoniem (17 jaar) in What the F@#*CK
Ik ben mijn moeder kwijt
Hallo allemaal,
Mijn ouders zijn nu al meer dan 2 jaar gescheiden. Tot op de dag van vandaag is dit niet makkelijk. Ik had de scheiding al helemaal niet zien aankomen. Ze hadden wel steeds vaker ruzie en toen vroeg ik ” jullie gaan toch niet scheiden hé? ” En toen zei mijn moeder ” Nee natuurlijk niet” Nou dus wel… Wij waren samen altijd zo’n perfect gezin. Deden leuke dingen en gingen bijna elk jaar op vakantie. Het was altijd zo gezellig. De scheiding was niet een makkelijke het werd namelijk een vecht scheiding. Mijn ouders kunnen tot op de dag van vandaag niet met elkaar omgaan en zien elkaar dan ook bijna nooit meer. Dit gedeelte heb ik wel geaccepteerd maar mijn moeder is mijn moeder niet meer na de scheiding. Ze is heel veel afgevallen en ik herken mijn eigen moeder niet meer. Ik en mijn zusje van 2 jaar jonger hebben er alles aan gedaan. We hebben zelfs een keer de politie er bij gehaald omdat we dachten dat ze zichzelf iets aan zou doen. Ook zijn we bij een psyghiater geweest wat ook niets heeft geholpen. Inmiddels heb ik me hier ook bij neergelegd dat dit nooit meer zal veranderen. Het voelt alsof ik mijn moeder gewoon kwijt ben. Ik woon nu bij mijn vader die ook een nieuwe vriendin heeft waar ik en mijn zusje het heel goed mee kunnen vinden. Ik ben blij dat zij in mijn leven is gekomen. Mijn vader en zijn vriendin hebben ons ook heel veel geholpen met onze moeder. Ik zie mijn moeder in het weekend omdat ik dan moet werken. Maar eigenlijk zou ik haar het liefst niet meer willen zien.. Ik heb me vanaf de dag van de scheiding niet meer gelukkig gevoeld. Ik probeer een nieuw leven te leiden en alles achter me te laten maar dit gaat niet makkelijk. Ik en mijn zusje hebben een hele goede band en vertellen ook alles aan elkaar.
Nu voel ik me de laatste tijd heel eenzaam, omdat ik mijn moeder ‘kwijt’ ben. En mijn vader heeft een nieuwe vriendin. Soms denk ik dat niemand meer om mij geeft. Ook al weet ik dat mijn familie heel veel van mij houd. Ik wil me gewoon weer gelukkig voelen en een nieuw leven beginnen. Ik vind het fijn dat ik hier mijn verhaal kan vertellen en ook andere verhalen kan lezen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? En hoe kan je het beste dingen achter je laten?
Alvast bedankt xx
Ga eens praten met de huisarts. Ik weet dat er lotgenotengroepen zijn voor kinderen van gescheiden ouders. Misschien helpt dat een beetje. Sterkte Lieverd.
Als moeder ( helaas ook gescheiden) lees ik je verhaal en de tranen staan in mijn ogen. Onze zoon van toen 12 en nu ruim 13 heeft het ook zo enorm zwaar gehad. Het verdriet, de pijn, de frustratie en de onmacht omdat het contact met vader slecht was/is heeft mijn moederhart zo veel pijn gedaan. Het besef dat kinderen (ongeacht de leeftijd) hier zo door verscheurd kunnen raken ……Ik heb geen tips maar wil je wel enorm veel liefde, kracht en sterkte wensen. X
Hi anoniem, wat ontzettend rot allemaal! Ik voel me soms ook eenzaam door de scheiding en de situatie eromheen, het helpt mij dan om het er allemaal ‘uit’ te schrijven door de hele situatie op papier te zetten, maar dat is heel persoonlijk en ik weet niet of dat voor jou ook helpt. Wat ik ook heel fijn vind is om met iemand erover te praten, iemand die er onafhankelijk instaat en gewoon naar mijn verhaal wil luisteren. Ikzelf kan goed praten met mijn oma of met een goede vriendin maar sommige kinderen vinden het ook heel fijn om aan… Lees verder »