Hallo Iris,

Wat een vervelende situatie waarin jij je bevindt. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet voelen om daar te wonen en dat er alleen maar ruzies zijn. Ik kan wel begrijpen dat dat niet leuk is. Betreffend Bureau Jeugdzorg, het kan soms een tijdje duren voordat ze reageren helaas. Het beste wat je kunt doen is of nog even wachten of ze terugbellen en vragen om de status van je melding. Over je situatie praten met vrienden of (anoniem) online is vaak de bese methode om een beter gevoel te krijgen. Doordat je je verhaal kan delen met mensen die dicht bij je staan. Hun kunnen je er bijvoorbeeld doorheen helpen door emotionele steun te geven. Mensen online kunnen je situatie beter begrijpen als ze er zelf ook inzitten of het hebben meegemaakt. Hun kunnen je dan tips geven en de juiste woorden zeggen zodat je je beter kunt voelen. Je weet dan dat je er niet alleen voor staat.

Veel succes en indien je weer je verhaal wilt plaatsen of nog meer vragen hebt, stel die dan maar gerust.

Met vriendelijke groeten,

Bob

Hoi Iris,

Dankjewel voor je berichtje hier. De situatie die jij beschrijft is absoluut niet leuk. Veel stressvolle dingen, terwijl er ook veel leukere dingen in het leven zijn. Net als Bob denk ik dat het uiten van hoe jij je voelt in ieder geval een goede manier is om het beetje bij beetje te verwerken/ermee om te gaan. Hoewel Jeugdzorg even op zich kan wachten, zou je er in de tussentijd voor kunnen kiezen om een afspraak te maken bij je huisarts. Hij/zij kan mogelijk ook contact opnemen met Jeugdzorg om de situatie te versnellen en/of je tips te geven. Heb je verder de situatie waarin jij je nu bevind wel eens besproken met vrienden/vriendinnen van school? Misschien dat zij ook wel tips hebben en ze kunnen je in ieder geval steunen. Ook zou je op school naar docenten of de vertrouwenspersoon kunnen gaan als jij je daar tenminste fijn bij voelt :-).

Het is waarschijnlijk heel moeilijk, maar is het een idee om een brief naar jouw vader te schrijven? Als je vanuit jezelf schrijft wat jij ervaart bij zijn vriendin in huis, weet hij wat er in jou speelt en kun je er hopelijk ook met hem (een beetje) over praten en er misschien zelfs iets aan doen. Je bent tenslotte wél zijn dochter.

Voor nu heel veel sterkte. Mocht je nog meer kwijt kunnen, we staan voor je klaar :-)

Take care, Beau