Eilandjes
Anoniem, Ouder dan 23 jaar
Reacties (3)
meer dan 11 jaar geleden
Hoi Anoniem,
Wow. Daar ben ik echt heel even stil van. Ik hoop dat heel veel ouders dit zullen lezen zodat er in de toekomst heel veel eilandjes voorkomen kunnen worden!!! Heel veel geluk toegewenst en dank je wel voor het delen van je verhaal!
meer dan 11 jaar geleden
Inderdaad, wauw. En ook ik ben er even stil van. Dit gebeurd in zo veel gezinnen en zo veel kinderen voelen zich als een eilandje. Ik heb me ook lang een eiland gevoeld, en nog voel ik me soms zo. Niet alleen binnen mijn "gezin" maar ook binnen vriendschappen/relaties die ik heb opgebouwd. Zij begrijpen niet altijd hoe ik me voel. Ik ben bang om mensen op mijn eiland toe te laten. Ook al voelt het soms heel alleen op dat eilandje voelt het daar wel veilig.
0
ongeveer 11 jaar geleden
Zeker, wat goed dat je dat zo schrijft. Het lijkt echt iets van deze tijd om vooral individualisme en totale onafhankelijkheid hoog op de agenda te plaatsen. Maar eigenlijk zijn mensen ervoor gemaakt om zich juist te binden en te hechten. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 17 jaar oud was, ik ben 50 jaar oud en 27 jaar getrouwd. Heb het nog vaak moeilijk met de scheiding van mijn ouders. Zo heb ik ook ooit eens een tekst voor mezelf gemaakt, schoot mij door jou mooie gedicht of tekst te binnen. Nu wil ik het op deze plaats wel delen:
"Roze wolken in de rouw"
Eer je vader..............Eer je moeder
Zij hadden elkaar gevonden, maar toch, ook weer niet. Zij hadden elkaar gezocht, maar toch, ook weer niet. Het mysterie van trouw aan elkaar was na jaren hun huis voorbij gegaan. En aan elkaar dat is niet meer. En niet meer, dat werd een woord van zeer. Zij zijn nu een ander trouw en dat alles brengt bij ons de rouw. Zij gaven zichzelf ons en zij hebben ons gekregen. Dus, zijn zij toch ons met elkaar? Maar niet ons die wij wilden en toch kregen Maar toch, eren kan ik ze wel. Door hen kwam ik op de wereld. Door hen had ik een dak boven mijn hoofd en zij zorgden voor kleding en een school. Door hen kreeg ik familie en een buurt. Door hen had ik voedsel om van te leven. Door hen ben ik gedoopt en heb het vormsel gedaan. Ik kwam in de Kerk door hen, waar Hij aanwezig is om ons en mijn bestaan te mogen delen. Om te worden wie ik kan zijn, met al mijn voors en al mijn tegens, zoek ik naar genade, barmhartigheid en vrede, om met ons te kunnen leven, met alle voors en alle tegens. En zoek ik naar onze waardigheid, zoals die zou mogen zijn, is de vrijheid en de rijkdom van ons leven, en ben ik aan het worden wie ik zal zijn, door mijn vader en mijn moeder, en de wonden van ons bestaan, zoek ik naar de weg, zoals ik die zou mogen gaan, op de weg om van te leven.
0
0