Hey,

Bedankt voor je berichtje en je eerlijke vraag. Ik herken jouw gevoel heel erg, ik heb precies hetzelfde meegemaakt;-) Mijn vader vertelde dat hij was vreemdgegaan. Nadat hij het huis uit ging, wilde ik hem een tijd lang niet zien. Hij vroeg steeds wanneer ik langskwam. Ik wist hoe pijnlijk hij het vond, maanden lang heeft hij zijn oudste zoon niet kunnen zien. Maar het was MIJN keuze. Hij deed iets fout en ik was boos op hem. Dat wilde ik hem echt laten merken.

Nu, jaren later, heb ik een betere band met mijn vader dan ooit tevoren. Juist omdat ik toen tijd voor mezelf nam en hem even niet wilde zien. Achteraf begreep hij me heel goed. Hij vertelt nu nog vaak hoe verdrietig hij toen was. Dat is natuurlijk niet leuk, maar ik heb er geen enkele spijt van. Ik koos even voor mezelf, voor mijn moeder en m'n broertje. Nu zie ik mijn vader heel vaak en hebben we het super samen! Doe altijd wat je gevoel zegt, ALTIJD. En als jouw gevoel nu zegt: ik wil hem liever even een tijdje niet zien, dan is het goed om naar dat gevoel te luisteren.

Ik hoop dat je iets aan mijn advies hebt. Je mag altijd terugkomen met nieuwe vragen, dan zal ik meteen reageren. Veel sterkte de komende tijd:-)

Groetjes, Yannick

Hoi Anoniem,

Dankjewel voor je berichte :-). Het lijkt me absoluut geen leuke situatie waarin je nu zit. Toch - ondanks alles - is het belangrijkste dat je naar je gevoel luistert; wat wil jij en/of heb jij nodig? Wanneer het zoals je schrijft twee kanten heeft om wel of niet naar je vader te gaan helpt het misschien om de voordelen en nadelen op een rij te zetten. Ik bedoel hiermee de voor- en nadelen die er zijn rondom het naar je vader. Wat levert het je op en wat kost het je? Mogelijk kun je op die manier een beter beeld vormen van wat je echt wilt en voelt. Als je dat duidelijker hebt, zou je dit per brief of in de vorm van een gesprek met je vader kunnen delen. Je kunt dan ook je vader vertellen/schrijven waarom je bepaalde keuzes maakt. Op die manier kan je vader het hopelijk beter accepteren dat jij even afstand neemt. Hoewel het makkelijker gezegd is dan gedaan, hoef jij je niet schuldig te voelen voor de keuzes die jij rondom het contact met je vader maakt. Zoals Yannick aangeeft is er namelijk een hele goede kans dat het na een tijdje wel weer beter/goed gaat :-).

Voor nu heel veel succes en we horen graag van je als er nog iets is! Beau

hey ik zou het gewoon zeggen wat jij zei tegen je vader en dan gewoon hopen dat hij het accepteert zo niet gewoon gaan praten met hem en andere mensen groetjes anoniem