Hey Simmer!

Wat heb je goed omschreven wat je lastig vindt bij de omgangsregeling (hoe vaak je bij welke ouder bent). En wat kan het oneerlijk voelen dat het om jou draait, maar je eigenlijk voor je gevoel nog niets te zeggen hebt..

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik heel jong was, maar ik vond het ook altijd erg moeilijk hoe het was geregeld. De band met mijn vader was ook niet zo goed, en ik voelde mij vaak onbegrepen door hem. Ik kon niet bespreken wat ik zelf graag zou willen, want dan werd hij boos. Dat vond ik echt mega moeilijk, want ik moest er wel steeds heen omdat het nu eenmaal zo geregeld was.

Jij schrijft dat je vader dingen doet zoals elke dag langs je moeders huis rijden om te controleren of je fiets wel op slot staat. Ik kan mij voorstellen dat dat irritant is! Dan ben je bij je moeder, en dan 'bemoeit' hij zich zelfs met jou ook al ben je bij je moeder.. Hoe is dat voor jou?

Wel vervelend dat de wet voor jou zo in de weg zit. Maar het betekent niet dat je zelf nergens iets van mag vinden. Uiteindelijk is het ook nu belangrijk hoe jij je voelt, en wat je vindt van de omgangsregeling. En volgens mij weet jij best goed hoe je het graag anders zou willen, of wat je fijner zou vinden. Met wie kan jij dat bespreken? Is er iemand in de buurt die met je mee kan denken over dit onderwerp? Je schrijft dat je vader, ook al ben je straks oud genoeg, alsnog niet naar je gaat luisteren. Hoe zit dat met je moeder? Snapt zij waar jij tegenaan loopt, en kan zij jou steunen?

Het helpt soms ook om dingen op te schrijven, zoals op dit forum, waar anderen je tips kunnen geven, of omdat je hoort dat je niet de enige bent! Maar schrijven kan ook helpen om je gedachten te 'organiseren'. Zodat je goed duidelijk weet hoe je het zou willen, en hoe je dat kunt aanpakken. Is dat een manier die bij jou past?

Misschien kun je wat met mijn tips, ik hoop het! Gescheiden ouders hebben is vaak helemaal niet makkelijk, en vooral niet als ze niet naar jouw gevoelens (kunnen) luisteren. Maar je bent niet alleen! Probeer, waar dat kan, aan te geven wat voor jou fijn is, want dat is super belangrijk!

Heel veel succes <3

Hoi Simmer!

Wat goed dat je jouw vraag hier durft te stellen!

Het lijkt me een vervelende situatie waar je in zit als ik lees wat je hebt geschreven. Ik herken jouw gevoel dat je het jammer vindt niet zelf te mogen kiezen bij welke ouder je bent en wanneer. Dat vond ik zelf super irritant! Vaak ging ik dan in mijn situatie met enige tegenzin naar mijn vader. In de periode dat dit zo was heb ik dit aan mijn moeder verteld, omdat ik met haar makkelijker kon praten dan mijn vader. Ik heb haar kunnen vertellen welke dingen ik lastig vond aan naar mijn vader gaan. Bijvoorbeeld dat ik andere plannen wilde maken terwijl ik eigenlijk die dag van huis moest wisselen en het dus niet kon. Uiteindelijk heb ik met mijn moeder een paar dingen bedacht om het voor mij wat makkelijker en fijner te maken, en vooral ook besproken welke dingen ik vervelend vond en niet meer wilde. Zij heeft dit toen met mijn toestemming aan mijn vader verteld zodat hij ervan wist. Mijn vader kon toen het gesprek beginnen met mij, dat vond ik heel fijn zodat ik dat zelf niet hoefde te doen.

Dit is hoe het bij mij is gegaan, natuurlijk niet precies dezelfde situatie als bij jou! Ik lees in jouw vraag namelijk ook dat je het gevoel hebt dat er niet naar je geluisterd gaat worden (ook als je ouder bent), vooral door jouw vader. Volgens de wet moeten er inderdaad afspraken gemaakt worden, maar hierin is jouw mening ook belangrijk! Ikzelf denk dat de eerste stap is om bespreekbaar te maken hoe jij je voelt en wat jíj wilt. Als je het bijvoorbeeld spannend vindt om dit met je ouders te bespreken, bedenk dan voor jezelf met wie je er wel over zou willen praten en probeer dat eens, zo kan iemand ook fijn met je meedenken :)

Je zou hiervoor ook een buddy kunnen aanvragen op deze website, op die manier kan je op je telefoon chatten met iemand die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt. Misschien is dit een wat makkelijkere manier om je uit te spreken!

Kortom, ik denk dat het belangrijk is dat je iets doet met je gevoel. Uiteindelijk gaat het om jou! Als je het gesprek aangaan nog een iets te grote stap vindt, probeer dan bijvoorbeeld dus met een buddy te chatten of misschien op te schrijven waar je graag verandering in wil zodat je goed weet wat je wilt!

Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt, als je nog meer vragen hebt mag je ze altijd stellen en kunnen we verder met je meedenken!

Liefs!